کنم دایم ز غیرت پاسبانی پاسبانش را

که نگذارم اگر خواهد ببوسد آستانش را

جدا ز آن شاخ گل گردد دلم هر لحظه بر شاخی

چو نو پرواز مرغی کو کند گم آشیانش را

نگیرد مرغ دل جا جز بر آن سروسهی ور نه

[...]

ز خیلی کجا چون تو شاهی برآید

ز بامی کجا چون تو ماهی برآید

بود سرکش از کاکلی دود آهم

که گاهی ز زیر کلاهی برآید

جز این کافتد از عاجزی در کمندی

[...]

زحی لیلی از ناز بیرون نیاید

ورآید بسر وقت مجنون نیاید

نگهداری کس ز گردون نیاید

که ضبط می از جام وارون نیاید

گرفتم نگریم ز جور تو اما

[...]

شنیدم تشنه‌ای جویای آبی

ز سوز دل سراپا التهابی

که در بر از تف لب‌تشنگی داشت

دلی چون بر سر آتش کبابی

به دشتی کز عطش هر پاره سنگش

[...]

از دیر و کعبه در عشق گر نبودم نشانی

کافیست بر جبینم گردی ز آستانی

هر دم فغانم آید جانسوزتر که چون نی

دارم ز زخم تیرت پر رخنه استخوانی

آهی که از تو دزدد در سینه خسته جانی

[...]

به ما دوش این مژدهٔ روح‌پرور

ز فیض نسیم سحرگاه آمد

که از کعبتین مه و مهر ما را

همه نقش امید دلخواه آمد

ز دور فلک کوکب ما ز پستی

[...]