استاد محمد آنکه دلاک بود

همچون دم تیغ خویش ناپاک بود

مقراض اجل تسمه عمرش ببرد

وزنشتر من زخم دلش چاک بود

باید نگریست تیغ همچون نیشش

[...]

طبیبی زخلخال آمد بری

کمر بسته وزرد رخ همچو نی

سر و پوز او همچو بوزینه بود

زنخدانش آویزه سینه بود

بشخصه رخش همچو صفرای من

[...]

فروزنده تخت و دیهیم و گاه

بتن یادگار منوچهر شاه

بیفزود بر بندگانش امید

در علم را پادشه شد کلید

بسی سال گردون گردنده گشت

[...]

باری اندر دین چو من حیران شدم

درهمه راه و رهی پویان شدم

اهل حق را بود پیرو مرشدی

با نشان و خوب و پاک از هر بدی

نام او شیخ نظر پیش از علی

[...]

سال سی و شش نهد شاه آزادی برخش

می دهد سالار قدرت هر کسی را بهر و بخش

راست می بینم که آشوبی بود در سی و دو

حق همی داند که من آنروز شادم یا که تو

لشکر روس است سرگردان و مغلوب و زبون

[...]

ابتدا هست یار و آخر نیز

حکم خاوندگار حی عزیز

آنچه بنوشته اندرین ورق است

شرط و اصل شدن باهل حق است

اهل حق را درین دوازده ماه

[...]

از جنابت چو دامنت آلود

بایدت در زمان غسل سرود

که کنم غسل غسل از پی یار

حق بکار است و پاک شد مردار

ابتدا هست یار و آخر یار

[...]

غسل روزه حقیقت این است

راه دین و طریقت این است

که بگوئی زصدق دل یکبار

جستم از پیر خرقه این اسرار

دیدن یار و ساغر ابرار

[...]

چون گذارت فتد بگورستان

بر مزار گذشتگان بر خوان

که سلام علیکم ای احباب

ای اسیران خاک و رفته بخواب

ای به صد آرزو غنوده بخاک

[...]

روزگاری که از طلایه مرگ

شاخ عمر مرا خزان شد برگ

ریخت در جویبار و گلبن خشک

برف و کافور جای سنبل و پشک

نعمت و ناز رخت بسته زکوی

[...]

آنانکه چو خس ز جنبش موج

گاهی بحضیض گاه در اوج

دریای جلال را کنون فلک

سبحان الله مالک الملک