گنجور

 
ادیب الممالک

استاد محمد آنکه دلاک بود

همچون دم تیغ خویش ناپاک بود

مقراض اجل تسمه عمرش ببرد

وزنشتر من زخم دلش چاک بود

باید نگریست تیغ همچون نیشش

تا اجر دهم ز طبع خیراندیشش

گر کند شود کند نهم بر پایش

ور تیز بود تیز دهم بر ریشش