تا در میان اوباش تقسیم شد وزارت

کردند مملکت را سرمایه تجارت

طلاب گرسنه را خواندند از حماقت

در مسند شرافت از مرکز حقارت

شد آن خبیث اقطع قطاع رزق مردم

[...]

بسی جستم نشان از اسم اعظم

که بد نقش نگین خاتم جم

همه اقطار عالم سیر کردم

مگر جویم نشان زان نقش خاتم

بزرگی گفت چون آدم بمینو

[...]

طوبی و همایونا کاندر صف دنیا

در گلشن فردوسم و در سایه طوبی

از چاکری شاه کنم فخر به قیصر

وز فر ولیعهد زنم طعنه به کسرای

مولای بزرگان جهان گشتم ازیراک

[...]

دوش بدرالدوله را بوس از جبین برداشتم

با مژه از چهره خوی از زلف چین برداشتم

دست اندر عروة الوثقای زلفش آختم

وز کمند گیسویش حبل المتین برداشتم

پرده شرم از نگار مهربان یکسو زدم

[...]

فغان کن ماتم شمس المعالی

شکست آمد بر این طاق هلالی

ز سوگش جامه ایام گردید

سیاه و تیره چون رخت لیالی

جهان پر شد زغم تا از وجودش

[...]

شنیده ام که ازین خطه دیر گاهی علم

سفر گزید و سبک رخت عافیت بربست

گسست رشته پیوند خود ز مشرقیان

به باختر شد و با اهل غرب در پیوست

ز شمع چهره وی بزم غیر روشن شد

[...]

ز راه کرم ای نسیم سحرگه

سوی پارسا گرد بگذر از این ره

به سیروس از ما بگوی کای شهنشه

چرا گشتی از حال این ملک غافل

که گشته چنین خراب و تبه، فتاده ز غم

[...]

از آن سو فرنگیس ژولیده موی

خروشیده جان و خراشیده روی

بزد قفلی از آهن اندر حصار

که دشمن نیارد بدان سو گذار

پس آنگه بر آمد به بالای بام

[...]