گرچه از من می شوی اکنون جدا

در جزیره هست پیری رهنما

چون شدی در آن جزیره جای گیر

بر نداری دست از دامان پیر

کانچه او گوید همه گفت من است

[...]

مر محبین را فنای ثالث است

دوستی هم این فنا را باعث است

این فنا گشتن بود از بهر دوست

سر نهادن پیش لطف و مهر دوست

ذات و وصف فعل خود کردن فدا

[...]

ای کاش شب تیرهٔ ما را سحری بود

تا در سحر این نالهٔ ما را اثری بود

آزادی‌ام از دام هوس نیست، ولیکن

صیاد مرا کاش به صیدش گذری بود

یک دیده گشودیم به روی تو و بستیم

[...]

همچو بلبل گر من بی دل زبانی داشتم

روز وصل از شام هجران داستانی داشتم

در به روی من چنین محکم مبند ای باغبان

پیش از این من هم به اینجا آشیانی داشتم

از پس عمری مرا خواندی و آن هم با رقیب

[...]

در مدرسه دی با دو سه فرزانه نشستم

پیمان پی بشکستن پیمانه ببستم

امروز چو نیکو به حقیقت نگرستم

دیدم که به دیروز چه دیوانه شده ستم

سرگشته و حیران سوی میخانه دویدم

[...]

مژده ای دل خیمه بیرون از جهان خواهم زدن

خیمه بر بالای هفتم آسمان خواهم زدن

بارگه بالاتر از کون و مکان خواهم کشید

پنج نوبت بر فراز لامکان خواهم زدن

آشیان در شاخسار قدس او خواهم کشید

[...]