چو از دانشِ سرکش نیک پی

یکایک شد آگاه فرخنده کی

خوش آمدش دیدار و کردار او

شکیبا نبودی به دیدار او

جوانی خردمند خورشید فش

[...]

شنیدم که ضحّاک چندان بخورد

که آمد سر هر دو کتفش به درد

همی درد خرچنگ خواندش پزشک

یکی سرد بیماری سرد و خشک

به دانش چونامش به تازی کنی

[...]

یکی روز از بیشه شاه آتبین

بیامد به در با دلیران کین

ز ناگه بدو لشکری بازخورد

برآمد ز لشکر ده و دار و برد

بکردند رزمی چنانچون سزید

[...]

وزآن روی طیهور با آن سپاه

برآن سان برابر نشسته سه ماه

همه شهرها سخت کرد استوار

به کنده در افگندشان رودبار

شد انبار خانه بسیلا چنان

[...]

وز ایران از آن سی هزاران سوار

فزون کشته بودند هشده هزار

فریدون از ایشان چو آگاه شد

دژم گشت و شادیش کوتاه شد

سپهدار را سرزنش کرد و گفت

[...]

وز آن جا سپه سوی مکران کشید

چو آگاهی از وی به مکران رسید

سپهدار مکران دگر باره باز

فزون کرد و هرچیز آورد باز

پذیره شدش پیش و بردش همه

[...]

چنان بود یک روز کز مرز چین

ز فرزانه پنجاه مرد گزین

خروشان به درگاه شاه آمدند

ستمدیدگان دادخواه آمدند

که زنهار، شاها، به فریادرس

[...]

سر سال دیگر خبر یافت شاه

که کوش بداندیش در بزمگاه

قراطوس بیچاره را پاره کرد

دل مردم از درد غمخواره کرد

دژم گشت و از غم نخندید و گفت

[...]

بدان مرز یک هفته آمد فراز

وز آن جا به راه سوان گشت باز

به راه اندرون زرّ رسته بیافت

که از ریگ همچون چراغی بتافت

فرود آمدند اندر آن ریگ گرم

[...]

وز آن جا سپه را سر اندر کشید

چنین تا به کوه کلنگان رسید

سپاه اندر آمد گروها گروه

گرفتند هامون و دریا و کوه

چو سلم آن چنان جای و آن کوه دید

[...]

سراسیمه لشکر همی تاخت کوش

ز زخم منوچهر بی فرّ و هوش

ز گرز گران استخوان کوفته

دل و روزگارش بر آشوفته

دل اندیشه ناک از منوچهر شاه

[...]

وزآن پس بدان راه دانش نمود

ز دانش دلش روشنایی فزود

به ده سال خواند بیاموختش

روان از نبشتن برافروختش

پزشکی و راز سپهر بلند

[...]

وزآن جایگه کوش ره برنوشت

یکی گِرد آن پادشاهی بگشت

به شهر ظرش چون به دریا رسید

پس آباد و خرّم یکی شهر دید

در او گنبدی ساخت هشتاد گز

[...]