ای که می‌پوشی لباس اهل دل یک ره بدان
کز ره معنی ده و دو ترک دارد تاج شاه
ترک بخل و ترک بغض و ترک قهر و ترک کین
ترک خود بینی و ترک عیب کن بی‌اشتباه
ترک نخوت ترک شهوت ترک آزار کسان
ترک خور پس ترک خواب و ترک افعال تباه
نقطه را اثبات بر علم است و اسرار نهان
پس الف دال است بر ذات خدای نیک خواه
راه جو طریق نعمت‌اللّه نیستی است
رهرو باید که آید بر طریق شاهراه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به کسی می‌گوید که لباس اهل دل را بر تن کرده است، او را به ترک کردن برخی صفات ناپسند و منفی دعوت می‌کند. این صفات شامل بخل، بغض، قهر، کینه، خودبینی، عیب‌جویی، نخوت، شهوت، آزار دیگران، خواب زیاد و کارهای بی‌فایده است. شاعر تاکید می‌کند که برای رسیدن به حقیقت و درک معانی عمیق، باید به ترک این ویژگی‌ها پرداخت و به راهی پیوست که به سوی نعمت‌های الهی می‌رود، زیرا تنها از طریق درک و علم می‌توان به ذات خداوند نیکو راه یافت.
هوش مصنوعی: ای کسی که لباس اهل دل را به تن کرده‌ای، یک بار به این فکر کن که در راه معنویت، دو ترک دارد که تاج شاه را از آنجا می‌توانی به دست آورد.
هوش مصنوعی: از دست دادن خُسّت، کینه، قهر، و حسادت، و همچنین خودخواهی و عیب‌جویی از دیگران، کارهای نادرست و بی‌فایده‌ای است که باید کنار گذاشته شوند.
هوش مصنوعی: از خودپرستی دور شو، از شهوت رانی خودداری کن، به دیگران آزار نرسان. درستی را بپذیر و از خواب غفلت و کارهای بیهوده دست بکش.
هوش مصنوعی: نقطه نشان‌دهنده‌ی علم و رازهای پنهان است و حرف "الف" دلیلی بر وجود و ذات خداوند مهربان می‌باشد.
هوش مصنوعی: راهی که به نعمت‌های الهی می‌رسد، نمی‌تواند از مسیر نادرست باشد. مسافر این راه باید بر مسیر اصلی و درست قدم بردارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ماه تیرست ای نموده تیره از روی تو ماه
می درین مه لعل روشن گردد ای مه می بخواه
وقت نعمتهاست لیکن نعمتی چون می مدان
جان بدین گفته که من گفتم گواه آید گواه
دل به می تازه ست تازه جان همی شادست شاد
[...]
صدهزاران سال میمون باد جشن مهرماه
بر شهنشاهی که دارد صدهزاران مهر وماه
بندگانش مهر و ماه اند وز فرخ طلعتش
روز ایشان هست فرخ‌تر ز جشن مهر ماه
یک تن است او از عدد وز نصرت و تایید هست
[...]
در سعادت همچنین آسوده بادی سال و ماه
از بزرگان و ز بزرگی مر ترا اقبال و جاه
هست دولت را اساس و هست ملت را پناه
حضرت خوارزمشاه و خدمت خوارزمشاه
خسرو عادل ، علاء دولت ، آن کز عدل اوست
هم خلایق را امان و هم شرایع را پناه
مسند خوارزمشاهی تا مسلم شود بدو
[...]
آنکه روی چرخ را زینت بانجم داد و ماه
داد ملک شرق را زینت بخیل شاه و شاه
شهریار شیردل خوارزمشاه آتسز که هست
در سر شمشیر او پیروزی دین الله
دولتی شاهی که بی کوشش سپهر از بهر او
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.