ما حبابیم و عین ما دریا
نظری کن به عین ما در ما
بندهٔ حضرت خداوندیم
به جمال و کمال بی همتا
آینه گر هزار می نگرم
در همه دیده می شود اسما
عالم از نور او شده روشن
نظری کن به دیدهٔ بینا
بر در او رو خوشی بنشین
گر کنی میل جنت الماوی
دُرد دردش بنوش خوش می باش
تا بیابی تو ذوق بو دردا
عارفانه به نور او دیدیم
نعمت الله در همه اشیا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان وجود و ارتباط انسان با خداوند می‌پردازد. شاعر از حباب و دریا به عنوان نمادهایی استفاده می‌کند تا نشان دهد که انسان‌ها در عین fragility و ظاهری محدود، در حقیقت بخشی از یک معانای بزرگتر و بی‌نهایت هستند. او به زیبایی و کمال خداوند اشاره کرده و می‌گوید که در همه چیز می‌توان نشانه‌هایی از او را دید. عالم سرشار از نور پروردگار است و برای درک این نور، باید به عمق وجود خود نگریست. در نهایت، شاعر دعوت می‌کند که با نگاهی خوشبینانه و عارفانه به این حقیقت توجه کنیم و از نعمت‌های الهی بهره‌مند شویم.
هوش مصنوعی: ما حباب‌هاییم و چشم ما دریا است، به چشم ما که به خود ما نگاه کند توجه کن.
هوش مصنوعی: ما بندگان خداوند هستیم و از زیبایی و کمالی بی‌نظیر برخورداریم.
هوش مصنوعی: اگر به آینه نگاه کنم و هزار بار ببینم، در آن همه نام‌ها و صفات وجود دارد.
هوش مصنوعی: جهان به واسطه‌ی روشنایی او نورانی شده است، به تماشا بنشین با چشم بینا.
هوش مصنوعی: اگر به درگاه او بروی و خوشی را طلب کنی، به بهشت جاودانی خواهی رسید.
هوش مصنوعی: اگر از مشکلات و دردهایت کاسته می‌کنی، با خوشحالی و راحتی آنها را بپذیر، چون این نوع برخورد به تو کمک می‌کند تا لذت و زیبایی‌های زندگی را بیشتر درک کنی.
هوش مصنوعی: ما با نگاه عارفانه به نور الهی، برکات خداوند را در تمامی موجودات مشاهده کردیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
نیگلون پرده برکشید هوا
باغ بنوشت مفرش دیبا
آبدان گشت نیلگون رخسار
و آسمان گشت سیمگون سیما
چون بلور شکسته، بسته شود
[...]
دوش در روی گنبد خضرا
مانده بود این دو چشم من عمدا
لون انفاس داشت پشت زمین
رنگ زنگار داشت روی هوا
کلبه ای بود پر ز در یتیم
[...]
بادبان برکشید باد صبا
معتدل گشت باز طبع هوا
خاک دیبا شدست پر صورت
جانور گشته صورت دیبا
شاخ چون کرم پیله گوهر خویش
[...]
در چمنهاش بلبلان ، گویا
نغمه‌شان جمله «ربنا الاعلی»
نور دین نور عین مهر و وفا
آفریده شده ز لطف خدا
هر که از مهر و از وفا زاید
زو نیاید بعمر جور و جفا
نور دین را هر آینه نکند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.