ای که هستی به علم برهانی
عالم عالم سخندانی
گر بدانی که ما چه می‌گوئیم
علم خود را به علم کی خوانی
مفلسی از کمال دانایی
گر تو دانا به علم برهانی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای که هستی به علم برهانی
عالم عالم سخندانی
گر بدانی که ما چه می‌گوئیم
علم خود را به علم کی خوانی
مفلسی از کمال دانایی
گر تو دانا به علم برهانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت علم واقعی و برهانی اشاره می‌کند. شاعر در آن بیان می‌کند که اگر کسی واقعاً عالم باشد و به دانش عمیق دست یابد، باید بداند که علم خود را چطور تعریف کند و درک کند. همچنین، به انتقاد از کسانی می‌پردازد که خود را دانا می‌دانند در حالی که به عمق علم واقف نیستند. به طور کلی، شاعر تأکید دارد که دانایی واقعی به کمال و درک عمیق علم نیاز دارد.
هوش مصنوعی: ای کسی که با علم و دانش خویش، برهان و استدلال درست را به نمایش می‌گذاری و در هر موضوعی سخن می‌گویی.
هوش مصنوعی: اگر بدانی که ما چه‌چیزی را بیان می‌کنیم، دیگر علم خود را به چه علمی نسبت خواهی داد؟
هوش مصنوعی: اگر تو به علم استدلالی آگاه باشی، نادانی و بی‌پولی به خاطر کمال دانایی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ساخت آنگه یکی بیوگانی
هم بر آئین و رسم یونانی
ما به هر مجلسی ز تو زده ایم
همچو بلبل هزاردستانی
بسته کاری نکرده ای با ما
مردمی کرده ای فراوانی
زود در هر چه خواستیم از تو
[...]
تا کی این لاف در سخن رانی
تا کی این بیهده ثنا خوانی
گه برین بی هنر هنر ورزی
گه بر آن بی گهر درافشانی
با چنین مهتران بی معنی
[...]
ای پناه همه مسلمانی
رافع بن علی شیبانی
تاج دینی و از مکارم تو
همه اصحاب دین بآسانی
در معالی بلند مرتبتی
[...]
من یکی شاعرم نه سامانی
نز نژاد ملوک ساسانی
نه مرا باد حشمت میری
نه مرا اسب و طوق سلطانی
نه غلامان رومی و خزری
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.