می و جامیم و جان و جانانه
شاه و دُستور و گنج و ویرانه
مهر و ماهیم و عاشق و معشوق
دل و دلدار و شمع و پروانه
در خرابات عشق نتوان یافت
چون من مست رند و دیوانه
خرقه بفروخته به جامی می
کرده سجاده وقف میخانه
به جز از عاشقی و میخواری
در جهان بهیچ پروانه
مستم و می به ذوق می نوشم
فارغ از آشنا و بیگانه
نعمت الله حریف و می در جام
گوشهٔ میفروش کاشانه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالت عاشقانه و مستی شاعر می‌پردازد. او از احساسات عمیق خود درباره عشق و معشوقش صحبت می‌کند و به زیبایی‌های زندگی، نوشیدنی (می) و فضای خرابات عشق اشاره می‌کند. شاعر خود را در وضعیت دیوانگی و مستی می‌بیند و می‌گوید که در بین عشق و میخواری، هیچ چیز ارزشمندتر از این دو نیست. او به ارتباط خود با خداوند و حریفش در میخانه اشاره می‌کند و به طور کلی، عشق و حالتی از سرخوشی و بی‌خیالی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ما در حال نوشیدن می هستیم و در کنار هم، در این زندگی، عشق و معشوق خود را داریم. ما همزمان به زندگی و ثروت و زیبایی‌ها، و حتی به ویرانی‌ها و دشواری‌ها هم می‌پردازیم.
هوش مصنوعی: ما همانند خورشید و ماه هستیم، عاشق و معشوق یکدیگر، دل و محبوب، همانند شمع و پروانه که به یکدیگر وابسته‌اند.
هوش مصنوعی: در میخانه عشق، هیچ کس را مانند من که شیدا و سرگشته‌ام پیدا نخواهید کرد.
هوش مصنوعی: پوشش خود را به خاطر یک جام شراب فروخته و سجاده‌اش را به میخانه تقدیم کرده است.
هوش مصنوعی: جز عشق و نوشیدن شراب، در دنیا چیز دیگری وجود ندارد که ارزش داشته باشد.
هوش مصنوعی: در حال حاضر مست هستم و با لذت شراب می‌نوشم، بدون اینکه به کسی آشنا یا بیگانه توجه کنم.
هوش مصنوعی: نعمت اله، دوست و همراهی است که در گوشهٔ میخانه، در کنار شراب و صفای آن مکان، سکونت دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای قدر توشمس و آسمان ذره
وای رای تو شمع و شمس پروانه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.