جام گیتی نما ز ما بستان
ساغر پر ز ما بیا بستان
دُردی درد دل دوا باشد
دردمندی خوشی دوا بستان
گر بلائی دهد خدا دریاب
بخشش حضرت خدا بستان
چون رسیدی در این سرابستان
هم مرادی از این سرا بستان
بر سر آب چشم ما بنشین
آبروئی ز چشم ما بستان
گر به بستان گذر کنی نفسی
همچو بلبل ز گل نوا بستان
نعمت الله مجو ز بیگانه
هر چه خواهی ز آشنا بستان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به دعوت به بهرهوری از زیباییها و نعمتهای زندگی میپردازد. شاعر خواستار آن است که از جوانی و خوشیها استفاده کنیم و در میان دردها، به امید و شادی بپردازیم. او به ارتباط با خدا و لطف او اشاره میکند و دعوت میکند که از محبت و دوستی دیگران بهرهمند شویم. در نهایت، شاعر تأکید میکند که نعمتها را باید از نزدیکان و آشناها طلب کنیم، نه از بیگانگان.
هوش مصنوعی: جام هستی را از ما بگیر و لیوانی پر از حسن و عشق به ما بده. بیا و زیباییها را از ما بگیر.
هوش مصنوعی: اگر کسی دردی از دل خود را با دیگران در میان بگذارد، این گفتوگو میتواند به تسکین آن درد کمک کند. همچنین، کسی که در زندگی شادابی و خوشی دارد، باید از آن لذت ببرد و آن را حفظ کند.
هوش مصنوعی: اگر خداوند مصیبت یا بلایی به تو بدهد، پس با تکیه بر رحمت و بخشش او، امید داشته باش که از آن نعمت هم بهرهمند خواهی شد.
هوش مصنوعی: زمانی که به این سرابستان رسیدی، در اینجا هم امیدی از این مکان پیدا کن.
هوش مصنوعی: بر روی آب، اشک من را ببین و از آن، آبرویی برای خود بگیر.
هوش مصنوعی: اگر از باغی عبور کنی، لحظهای مانند بلبل بخوان و از گلها لذت ببر.
هوش مصنوعی: هر چیزی را که میخواهی از دوستان و آشنایان بگیر، نه از بیگانگان و دورافتادگان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بود غاری در آن خرابستان
خوشتر از چاه یخ به تابستان
ای سمن نامه وفا بستان
نسخه زان روی دلربا بستان
وی بنفشه ز رشک طره تو
کوژپشتی بر او عصا بستان
خاک او توتیا شد، ای نرگس
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.