ما گدایان حضرت شاهیم
پرده داران خاص اللهیم
باده نوشان مجلس عشقیم
ره نشینان خاک این راهیم
گرچه از خود خبر نمیداریم
به خدا کز خدای آگاهیم
در ضمیر منیر دل مهریم
بر سپهر وجود جان ماهیم
گاه در مصر تن عزیز خودیم
که چو یوسف فتاده در چاهیم
کام دل در کنار جان داریم
ایمن از آرزوی دلخواهیم
بندهٔ ذاکران توحیدیم
سید ملک نعمت اللهیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات و باورهای عمیق شاعر درباره عشق و کمال میپردازد. شاعر خود را گدایان شاه و پردهداران خاص خداوند معرفی میکند و اشاره میکند که به رغم بیخبری از خود، از حقیقت و خداوند آگاهاند. آنها در مسیر عشق و حقیقت گام برمیدارند و در عین حال در دنیای مادی گرفتارند؛ اما دلشان در جوار عشق و امید است و از آرزوهای دلخواه خود ایمن هستند. در نهایت، شاعر خود را بندهی ذاکران توحید و جزئی از نعمتهای الهی میداند.
هوش مصنوعی: ما خدمتگزاران پادشاهی هستیم که در کنار او قرار داریم و از دستورات خاص الهی پیروی میکنیم.
هوش مصنوعی: ما نوشندگان باده در مجالس عشق هستیم و در این راه، ساکنان خاک و زمین.
هوش مصنوعی: هرچند که ما از حال و وضعیت خود آگاه نیستیم، اما به خداوندی که از همه چیز باخبر است، ایمان داریم.
هوش مصنوعی: در وجود من، دل مهربانم همچون ماهی در آسمان وجود میدرخشد.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات ما در دنیای مادی و جسمانی خود به قدری در مشکلات و گرفتارهای زندگی غرق شدهایم که مانند یوسف، در چاهی عمیق و تاریک قرار داریم.
هوش مصنوعی: ما در کنار زندگی، خواستههای قلبیامان را برآورده کردهایم و از آرزوهایی که در دل داریم، آسوده خاطر هستیم.
هوش مصنوعی: ما بندگان یادکنندگان یکتایی تو هستیم، سید و سرور نعمت اللهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ماولی پرور عدو کاهیم
تاج بخش عجم عربشاهیم
آسمان آن دهد که ما جوئیم
روزگار آن کند که ما خواهیم
در سماع آمده است کوش صدف
[...]
بنما ره که طالب راهیم
ره به سوی تو از تو می خواهیم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.