لذت رند مست ما دانیم
عادی می پرست ما دانیم
دل به میخانه رفت خوش بنشست
نیک جائی نشست دانیم
نقد گنجینهٔ حدوث و قدم
در وجود آنچه هست ما دانیم
جام می را مدام می نوشیم
توبهٔ ما شکست ما دانیم
رند مستیم و دامن ساقی
خوش گرفته به دست ما دانیم
دل ما تا ابد به عهد خود است
از ازل عهد بست ما دانیم
تو چه دانی که ذوق سید چیست
ذوق این میر مست ما دانیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از لذتهای زندگی و مستی اشاره دارد و به تمایلات انسانی و شادیهای زودگذر میپردازد. او از میخانه و نوشیدن می صحبت میکند و به رندی و حال خوش دل اشاره میکند. شاعر از شکستن توبه و دلبستگی به می و زندگی لذت میبرد و اعتراف میکند که این احساسات و شور و شوق بخشی از وجود اوست. او همچنین بر تعهد دلش به عهدی که از آغاز بسته تأکید میکند و به ذوق و مستی خود میبالد. به طور کلی شعر بیانگر زندگی پر شور و حال و هوای لذت بخش است.
هوش مصنوعی: ما به خوبی میدانیم که لذت بردن از زندگی و شاد بودن در حالت مستی و کنار دوستان خوشگذرانی میسر است و این جزو روال عادی ماست.
هوش مصنوعی: دل به میخانه رفت و با خوشحالی آنجا نشسته است، جایی درست و خوب برای آرامش و لذت.
هوش مصنوعی: ما دربارهٔ وجود هر چیزی که هست، بر روی ارزش و عمق آن، هم در زمینهٔ تازه بودن و هم در زمینهٔ قدیمی بودن، آگاهی داریم.
هوش مصنوعی: ما همیشه جام شراب را مینوشیم و به شکست توبهامان آگاهیم.
هوش مصنوعی: ما در حال حاضر سرمست و شاداب هستیم و ساقی با دامن خود، نوشیدنی خوشمزهای را به دست ما داده است.
هوش مصنوعی: دل ما همیشه به وعدهاش وفادار است و از زمانهای دور با این عهد آشنا بودهایم.
هوش مصنوعی: تو چه میدانی که لذت و شوق سید (شخصیتی خاص) چیست، ما تنها از لذت و شوق این میرا (مست) آگاهیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شرح فرما بما که تا دانیم
چونکه جویای وصل مردانیم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.