|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب)
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و وضعیت کسانی میپردازد که در دنیای معاصر به دنبال عشق و دوستی هستند. شاعر خود و دیگران را به عنوان افرادی که به ظاهر کهنه هستند، ولی در واقع تازهفروشان (یا در پی تجارب نو) معرفی میکند. آنها از درد محبت و غم دل رنج میبرند و خود را مدافع و یار بیچارهها میدانند. همچنین، احساس امنیت در عشق و جدایی دارند و از جمعیت و آشفتگیهای آن دورند. اگر کسی به آنها نیاز داشته باشد، آمادهاند که مانند پادشاهان به او احترام بگذارند و محبت کنند. در پایان نیز به شور و شوق عشق اشاره میکند که مانند آتشی در دل آنها روشن است.
هوش مصنوعی: ما کسانی هستیم که لباسهای کهنه بر تن داریم، ولی در دل، جدید و تازهایم. در عوض، کسانی که ظاهری نو دارند، در واقع میتوانند باطل و کهنه باشند.
هوش مصنوعی: ما درگیر غم و اندوه هستیم، دردی داریم که بر روی دردهای شیرین و لذتبخش تکیه میکند.
هوش مصنوعی: ما خودمان هم مانند بیچارگان در تنهایی به سر میبریم و برای دلهای خسته و دکاندارانی که یاری میخواهند، همچون دوستانی نزدیک هستیم.
هوش مصنوعی: ما در آرامش هستیم و نه نگران دیداریم و نه غم جدایی. از جمع و شلوغی دوریم و در دل آرامش داریم.
هوش مصنوعی: اگر گدا به در خانه ما بیاید، مانند شاه او را بر تخت مینشینیم.
هوش مصنوعی: عشق او مانند فرشی است که بر تن ماست و هر کسی را که بخواهیم، میتوانیم در آن زیبا بپوشانیم.
هوش مصنوعی: نعمت الهی به مانند آتش شعلهور میسوزد و احساسات عاشقانه ما را به جوش و خروش میآورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ابروار از برای ایشانیم
تا بر ایشان گهر برافشانیم
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.