عید شد، خوبان به عزم مجلس و می می‌روند
دردمندان راه می‌پرسند و از پی می‌روند
گر به گشتی می‌رود، تنها خوشست آن آفتاب
قاصد جان منند آنها که با وی می‌روند
چون گل و سنبل پری‌رویان ز آب و تاب می
طره‌ها آشفته و رخساره در خوی می‌روند
آنکه می‌رفتند با تکبیر و قامت، این زمان
با نوای ارغنون و ناله نی می‌روند
می‌رود شاهی ز کویت از دم سرد رقیب
بلبلان از بوستان در موسم دی می‌روند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، عید فرامی‌رسد و زیبایی‌ها به سوی مجلس و می‌رخی می‌روند. در حالی که ددردمندان در جستجوی راه به دنبال آنها هستند. آفتاب اگرچه به تنهایی می‌تابد، اما آنهایی که با او می‌روند، پیام‌آوران جان هستند. پری‌رویان همانند گل و سنبل با زیبایی خاص خود می‌روند و حالتی آشفته دارند. کسانی با صدای شاد و ناله نی به مراسم می‌روند. همچنین، شعری درباره رفتن یک شاه از کویش به سبب سردی رقیب و بلبلانی که در موسم دی از بوستان می‌روند، بیان می‌شود.
هوش مصنوعی: این روز عید است و نیکوکاران به سوی جشن و میخانه می‌روند. در حالی که افرادی که گرفتار درد و رنج هستند، از آنها مسیر را می‌پرسند و به دنبال بهبود حال خود هستند.
هوش مصنوعی: اگرچه در سفر می‌رویم، تنها نور خورشید که پیام‌آور جان من است، خوشحال است از همراهی آنها که با او می‌آیند.
هوش مصنوعی: زیبایی و لطافت دختران مانند گل و سنبل است، چهره‌های mereka در حالتی از سرمستی و لذت به وضوح نمایان شده و موهایشان نامنظم و آشفته به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: افرادی که قبلاً با صدای تکبیر و حالتی بلند به پیش می‌رفتند، اکنون با نوا و آواز نی و ناله‌ای متفاوت حرکت می‌کنند.
هوش مصنوعی: شاهی از کوی تو می‌رود و رقیب، بلبلان را در بهار و در هوای سرد فصل زمستان از باغ دور می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.