اثر و فعل نفس انسانی

نیست اندر وجود پنهانی

نطق و رای و قیاس و اندیشه

فکر و حدس و فراست و پیشه

این همه گفت و گوی علم و بیان

اثر لطف نفس ناطقه دان

هر که دارد دو چشم بیننده

فرق داند ز مرده تا زنده

آدمی هیچ وقت در کم و بیش

نشود غافل از حقیقت خویش

همه وقتی به خواب و بیداری

هست در کار خویشتن داری

من منم گرچه باشم اندر خواب

کیست آن من بگو که چیست جواب

اندر اثبات ذات و نفس انام

نصّ «من امر ربّی» است تمام

بعد از آن امر و خلق کرد جدا

تا بداند که چیست امر خدا

امر بی واسطه است از او صادر

خلق از اسباب و واسطه ظاهر

امر «ربّی» و نفخ «من روحی»

چیست جز روح قدس سبّوحی