اثر و فعل نفس انسانی
نیست اندر وجود پنهانی
نطق و رای و قیاس و اندیشه
فکر و حدس و فراست و پیشه
این همه گفت و گوی علم و بیان
اثر لطف نفس ناطقه دان
هر که دارد دو چشم بیننده
فرق داند ز مرده تا زنده
آدمی هیچ وقت در کم و بیش
نشود غافل از حقیقت خویش
همه وقتی به خواب و بیداری
هست در کار خویشتن داری
من منم گرچه باشم اندر خواب
کیست آن من بگو که چیست جواب
اندر اثبات ذات و نفس انام
نصّ «من امر ربّی» است تمام
بعد از آن امر و خلق کرد جدا
تا بداند که چیست امر خدا
امر بی واسطه است از او صادر
خلق از اسباب و واسطه ظاهر
امر «ربّی» و نفخ «من روحی»
چیست جز روح قدس سبّوحی