... به دیوار آن صومعه بر زدند

یکی مرد راهب درآن کهنه دیر

بدش جای و پیوسته جویای خیر ...

... که از سیم و زر میتوان یافت کام

چو بشنید این راهب هوشیار

بیاورد زر سره ده هزار ...

... پسر دختر پاک پیغمبرا

دریغا نبودم که در راه تو

شوم کشته از تیغ بدخواه تو ...

... چه بسیار جا کز محبان شاه

ندادند بر لشگر کفر راه

ببستند در بر سیاه شریر ...

... چنین پرده بگرفت از روی راز

که من زان گروهم که در راه شام

برفتیم با آل خبر الانام ...

... رسد از بلند آسمان بر زمین

به همراه او آدم و جبرییل

ذبیح است و نوح و مسیح و خلیل ...

... بپیمود زجر بن قیس از سپاه

به درگاه پور معاویه راه

... ز بانگ دهل گوش ها شد گران

دورویه کشیدند بر راه صف

برآورده آوا نی و رود و دف ...

... بگو تا سر شاه و یاران شاه

که نزدیک آرند با ما به راه

برند از دگر راه کاین مردمان

نه بینند بر روی ما هر زمان ...

... برفتی مرا کاش از تن روان

ندیدم به بازار راه عبور

زبس مردمان جمله درعیش و سور ...

... ابا چرخ در زیر لب در نبرد

همی رفتم افتان و خیزان به راه

جهان گشته در پیش چشمم سیاه ...

... جفاها کزین قوم بر تو رسید

کنون با سرت نیز پوید به راه

بپوشید تن در پرند سیاه ...

همی خواست آن مرد فرخنده پی

سوی بیت مقدس کند راه طی

بد استاده آنجا و کردی نظر ...

... که بودش برهنه سرحقپرست

سوی شهر زان پس گرفتند راه

اسیران ز دنبال و در پیش شاه ...

پرستشگهی بود نزدیک راه

به درگاه آن کینه گستر سپاه ...

... یهودان که هستند دراین جهان

فشانند در راه من مال و جان

رسول شما نیست بیش از دو روز ...

... بود اندر آن درج گوهر نهان

برای زیارت ز راه دراز

به هرسال قومی به عجز و نیاز ...

... به نزدیک آن درج و آن سم خر

بگیرند راه مناجات پیش

ز یزدان بخواهند حاجات خویش ...

... مر این هدیه ی خرد را زین حقیر

ز راه بزرگی خود در پذیر

بفرمود بپذیری ار دین من ...

... به مسجد روان گشت شاه از سرا

به همراهش آن پارسی پارسا

به من آشنا بود سلمان راد ...

... مپندار آنان که دادند جان

به راه خداوند در این جهان

بمردند و گردیدشان خاک تن ...

... فرو ریخت خون بدان بیدریغ

به راه نبی کرد هجرت دو یار

دو ره کرد پیمان بدو استوار ...

... فرازنده بیرق مسلمین

چراغ ره مردم راه جوی

به روی پرستنده گان آبروی ...

... بپوشیده در برگلیم سیاه

پراکنده بر سر همه خاک راه

رسیدند از در همی فوج فوج ...

... همی گفت زارای مر انور عین

به خون غرقه در راه یزدان حسین ع

تو را امت زشت نشناختند ...

... بریدند لب تشنه سر از تنت

زخون رنگ کردند پیراهنت

منم جد تو شاه یثرب دیار

ابا باب تو شیر پروردگار

به همراه ما مجتبی ع و عقیل

دگر حمزه و جعفر بی عدیل ...

... از ایدر برو تا به قبر رسول ص

ببر نیز همراه با خویشتن

گروهی سواران شمشیر زن ...

... روان گشت نعمان به فرمان و زود

همه کار رفتن فراهم نمود

هیونان چو گشتند یکسر قطار ...

... بمحمل نشستند با درد و غم

به پیش سپه رفت نعمان براه

درفشی بکف پرچم آن سیاه ...

... که غم را دران هیچگه نیست بار

سپردند زنیسان چو یکچند راه

به نعمان چنین گفت فرخنده شاه ...

... سوی تربت سبط خیرالانام

به همراه وی قومی از بسته گان

که بودند او را ز پیوسته گان ...

... به زاری همی گفت ای شاه من

غمت تا دم مرگ همراه من

برآور سر از تربت لعلفام ...

... به پیوست و شد سوی یثرب روان

دل اندر بر شاه و دیده به راه

برفتند با بارها اشک و آه ...

به نزدیک یثرب چو زان راه دور

رسیدند و بنهفت رخساره هور ...

... بسی رنج برد این کهن سال مرد

ز ما اندرین راه سودی نخورد

به پاداش این خدمت بی شمار ...

... که درخویش ای تختگاه رسول

مده راه و منمای ما را قبول

چو رفتیم از تو سری داشتیم ...

... جوانان بر اسبان تازی سوار

کنون کامدم ای مدینه ز راه

نداریم با خود علمدار و شاه ...

... وزان خردسالان نیکو جمال

نباشد یکی زنده همراه ما

که با ما درآید به بنگاه ما ...

... ز اندیشه و وهم بیرون بود

به شیری خورش داده از راه گور

وزو پوست برکنده از نیش مور ...

... فرستاده گان را پرستنده باش

به راهی که رفتند ایشان برو

منه در بر دیو جان را گرو ...

... به ایوان فرزانه فرزند شاه

چو آسوده گشتند از رنج راه

یکی روز در نزد آن سرفراز ...

... شنیدند چون این بزرگان و شاه

ز یثرب سپردند زی کوفه راه

زکامی که جستند شاد آمدند ...

... دلیری و مرد افکن اسپهبدی

براهیم مالک دلیری گوست

که شیرخدا را به جان پیرو است ...

... چهارم برآمد چو گیتی فروز

ز کاشانه اش راه بگرفت پیش

ز یاران بسی برد همراه خویش

به کاخ براهیم مالک شتافت

چو مهمان نو میزبان باز یافت ...

... مرا در چنین کار یاری کنی

براهیم چون نامه را برگشاد

بخواند و ببوسید و برسر نهاد ...

... به جانبازی آن روز بیعت نمود

بزرگان که آنجا فراهم بدند

از آن کار خندان و خرم شدند ...