ای فخر رسل که دیر باز آمده ای

شک نیست که از راه دراز آمده ای

از لحن حدیث لی مع الله پیداست ...

... به ظلم سکندر آب جو به طوی کلیم فرشته خو

به سنای نور تو راه پو ز ضیای نار تو مصطلی

تویی آنکه خواست چو ذوالمنن زره عنایت و فضل و من ...

... دمی دست از علایق باز دار و رو مجرد شو

غبار از چشم خود برگیر تا راه وطن بینی

غریب و بیکس و نالان چو افتادی زعجز از پا ...

... هماره این یک از وصل ذوالمنن باقی

همیشه آن یک در راه لایزال فنا

شد این باعدا آمیخته پی احباب ...

... نمود چون ره درگاه کبریایی طی

سلیل او زشرف شد به خلق راهنما

ملاذ باطن و ظاهر محمد باقر ...

... برون نیاید ازو روز حشر نیز صدا

بطوف کعبه کویش دو صد چو ابراهیم

بجای میش کند خویش را بلا به فدا ...

... نگذشت زیک گندم آدم که بد از طینا

ای کز بر اشباه نازند هدات راه

همچون کلمات الله از سوره یاسینا ...

... بگرفت تنگ مقود یکرانرا

گفتی یگانه ایزدم اندر راه

بگشود در هزار گلستانرا ...

... ترسم فساد عرصه امکان را

گر بهر دزدی دل اهل راه

نگشا یی آن دو سنبل پیچانرا ...

... آن چاکر درگاه شه کش به زگردون گاه شه

نشنا خته در راه شه موروث را از مکتسب

گردی زبامش آسمان اسمی بنامش اختران ...

... تا ببوسم آستان خسرو مالک رقاب

باز گفتم نیست گردون را بسوی شاه راه

ماه نو را نیز نی با تیغ شه در جسم تاب ...

... پای تا سر همه قند است و سراپا شکر است

گنجی از نقره نهان کرده به پیراهن خویش

بنگرید آن پسر از حسن عجب معتبر است ...

... در عیان همچو بهشت و بنهان چون سقر است

خاصه اکنون که رسد موکب نوروز از راه

وین کهن دهر پی رنگی و بویی دگر است ...

رسید عید و بدانسان بروزه بست جهات

که جز فرار زگیتی نیافت راه نجات

ره نجات بغیر از فرار روزه نیافت ...

... چو بزم داور دوران امیر فرخ ذات

خلیل ظل شهنشاه عصر ابراهیم

که ظلم را ز وی آمد شکست لات و منات ...

... روان تشنه بر آساید از کنار فرات

مرا که رحمت حق خواست ضیف ابراهیم

چرا بعجل یمینم نمیرود اوقات ...

... لعل تو کان گهر سینه تو صفحه عاج

سر ما در ره تو راه تو بر درگه شه

درگه شه کنف میر ملایک افواج

بت شکن داور محمود براهیم خلیل

که بود معدلتش مسلک رای و منهاج ...

... که از ثوابت و سیاره گوشوار کند

مگر زمین به شبیخون زده است راه سپهر

که ماه و مشتری این گونه آشکار کند ...

... ذرات ممکنات به گرد اندرم دخیل

کآمد ز راه ترک من آن سرو سیمبر

قدش ز غصه همچو یکی خم شده نهال ...

... این نیست آن زمین که خور از ترکتاز تو

لرزان ز خاوران سپرد راه باختر

کیهان در این دیار نگوید به کس درشت ...

... چون عراق و عربستان به صفاهان افزود

باده بر راه نهاوند کش ای ترک طراز

در ملوک ارچه بسی نغمه به منصوری خاست ...

... دمن ز لاله بپیرای چون دم طاووس

بپیچ پنجه مهر و بگو که راه بروب

بمال گوش سپهر و بگو که خاک ببوس ...

... باید که معرف بود اجلی زمعرف

در راه خدا تا نشدی راکب دلدل

نشناخت کسی مرتبه راکب رفرف ...

... چون داور ما شد بجهان امجد و اشرف

جان و دل ظل ملک عصر براهیم

کش نام خلیل است و خود از نام مصحف ...

... که به بالای دماوند نهی با سلم

گرچه بس سست شد اندام من از سختی راه

به لقای تو جوان گشتم و رستم ز هرم ...

... بدر اوج عظمت راد ملکزاده رفیع

کآسمان راه نشینی است بخاک در او

وگر انکار نماید بکس از خرق فلک ...

... گرچه از فرط شرف زافلاک بالین داشته

لیک در راه خدا ازخاک بستر ساخته

داده سر بعد از هزار و نهصد و پنجاه زخم ...

... ابرو اگر این است زمحراب دعا به

هر خون که برگ ریخته در راه تو اولی

هرسر که بتن گشته براه تو فدا به

گر جرم سها در کنف رای تو پوید

از قرصه خورشید شود جرم سها به

میرا زدر شاه مرا مهر تو زد راه

چون مهر تو شد راهزن از راهنما به

دیدم امنا را و رسیدم وزرا را ...