... در بهشت خلق او منع تماشایی نبود

جنت بی پاسبانی بود در هنگام بار

بود با خلق جهان چون صبح صادق خنده رو ...

... کرد آخر از جهان با مرکب چوبین سفر

آن که می شد لشکر عالم بر اسب او سوار

دفتر عمرش مجزا شد ز دست انداز مرگ ...

... هر کف خاک از زمین کربلا دست دعاست

مردگان با اسب چوبین قطع این ره می کنند

زندگان را طاقت دوری ز درگاهش کجاست ...

... به عهد رایض عدل تو توسن گردون

گذاشت سرکشی از سر چو اسب چوگانی

ز فیض دست گهربارت ای بهار امید ...

... دل چو از کف رفت باز آوردن او مشکل است

اسب سرکش را عنان ز آغاز می باید کشید

... پیاده رو به عدم داشت فوج تاج خروس

بر اسب چوبی صد شاخ یک سوار نبود

در آن مقام که رودش سرود مطرب داشت ...

... بر میان چون ترکشی بندد قلمدانی کند

مشق تیراندازی و اسب عراقی تاختن

خان ما بعد از خطاب خانخانانی کند ...

... می گریزد از زنی گر حیز ترسانی کند

در سواری تا نیفتد بر زمین از پشت اسب

قاش زین را با دو دست خود نگهبانی کند ...

... ز صوت حدی ناقه کندرو

کند تیزگامی چو اسب بدو

چو ناقوس را دل به افغان کشید ...

... گل چنپه ماند به زنبور زرد

درین عرصه اسبم چه جوید خوید

که چون اسب شطرنج کاهی ندید

به هند جگرخوارم افتاد کار ...

... به آهنگش مخالف را نوازند

چو مطرب گوید از اسب عراقی

رود گلگون می از چنگ ساقی ...

... با عشق ز جسم عنصری دست بدار

زیر آی ز اسب چارجل در مستی

... عنان قلم را که دارد نگاه

ز تعریف اسب جهان پادشاه

زهی نرم گاهی که با آن شتاب ...

... چو نرگس زار در فصل بهاران

در آن مدت که ماند اسبش به جولان

بنای شهر نو آمد به پایان

هماندم رای با اسب جهانگرد

به دولت شهر نو را تختگه کرد ...

... به حکم چار بید آتش پرستان

چو اسب جگ را کردند قربان

در آتش سوختند آن اسب موجود

که رسم جگ اسمید این چنین بود ...

... به خود و اجب گرفتی جگ اسمید

تمام اسباب جگ کرده مهیا

رها شد باد پای باد پیما ...

... که در رفتن ندیده هیچ دیده

همه شب پاسبان بیدار ناگاه

ربوده دزد دستارش سحرگاه ...

... خجل بی مدعا رفتند در شهر

سگر بی اسب درمانده به شاهی

که بی باد است کشتی در تباهی ...

... سگر با لشکر اولاد خود گفت

که اسب جگ با هر کس که بنهفت

بباید بسته پیش از اسبش آورد

به شمشیرش همی شاید سزا کرد ...

... کزان تدبیر کار ما برآید

اگر آن اسب بر روی زمین است

به اندک سعی تان آید فرادست ...

... جهان گشتند محنت ها کشیدند

نشان اسب گم گشته ندیدند

ضرورت پیلها در دست کردند ...

... ز پیلان هم فرو کندند بس میل

که اسب خویش می جستند نی پیل

فراوان جانور را دل پریشان ...

... کز آنجا چون برد کس باد پا را

چو اسب خویش را در باغ دیدند

چو اسب از بس نشاط از جان جهیدند

که دزد اس ب جگ ماست زاهد ...

... سگر را هیچ ازین قص ه خبر نه

ز اسب جگ و فرزندان اثر نه

ز غم دلتنگ تر شد رای دلتنگ ...

... به گلگشت کپل زاهد رسیده

به باغش یافت اسبی باد رفتار

چو باد نوبهاری در چمن زار ...

... همه تن شد جبین چون سایۀ خویش

رضای او گرفت و اسب بگرفت

دعای او گرفت و اس ب بگرفت ...

... چو پند او به گوش آنسمان شد

نداد آب و گرفت اسب و روان شد

سگر زان مژده شادان گشت و خرسند ...

... سگر را شد ثواب جگ اسمید

گرفت اسب و به کار جگ بپرداخت

قر ان آنجهان صاحبقران ساخت ...

... طلسمی کرده خود را ساخت آهو

منقش تر ز نفش اسب جادو

به افسون گشت از حالی به حالی ...

... به دیوانم عداوت در میان است

پری را پاسبانی کن که جان است

به هر کار که مشکل پیشت آید ...

... مسلح پا نهاده بر ارابه

حصاری بود ارابه به هزار اسب

کشیدندی به صد محنت سوار اس ب ...

... برون آمد به نذر جگ اسمید

مهیا ساخت بهر جگ اسباب

به آتشخانه رفته تیز چوب آب ...

... شود حاضر به جراران لشکر

که اسب جگ را سر می دهم من

نگهبانش که باشد غیر لچمن ...

... شد آن کشور به جان فرمانبر او

همی شد اسبش از کشور به کشور

بدینسان هفت کشور شد مس خر ...

... کمان زه کرد ترکشها گشادند

ببستند اسب در میدان ستادند

... به سبقت پیشدستی خواست غازی

ز خود چون در روش اسبان تازی

نهادند از توکل خود بر سر ...

... به میدان خسته افتاده است لچمن

دو طفل زاهد اسب جگ بستند

به یک حمله سپه جمله شکستند ...

... لوح سوی باطل کنم سرمست از جام الست

افسانها را طی کنم اسب خرد را پی کنم

تجدید عهد وی کنم سرمست از جام الست ...

... بهل این قوم بی حقیقت را

اسب همت ز مهرشان در تاز

آتش پر شرند و پر ز شرر ...

... بگذشته ام از هرچه هست مست جمال ساقیم

آفاق را طی کرده ام اسب خرد پی کرده ام

منزل در آن حی کرده ام مست جمال ساقیم ...