... همه چرخ دین را درخشان سهیل

همه ژرف دریا همه تند سیل

همه نیرو افزای بازوی هم ...

... مه نو به کف آبگون خنجرش

همه هفت دریا یکی جوهرش

سنانش ستون بلند آسمان ...

... تو گفتی به کف تیغ آن بی همال

به دریاست افتاده عکس هلال

بر برز آن شیر با تیغ و خود ...

... سپهبد هیون تاخت در رود زود

شگفتا که دریا نگنجد به رودا

چو بر رود آب روان بنگریست ...

... ندارد به دل هیچ بیم این جناب

زکهسار آتش ز دریای آب

روان خداوند تیغ دوسر ...

... به میدان نهادند رو فوج فوج

تو گفتی که دریا درآمد به موج

هوا پر شد ازبانگ کوس و تبیر ...

... به هرسو که با تیغ بشتافتی

کشیدی به کام آنچه دریافتی

همی خواند تیر وهمی راند تیغ ...

... ز بس کشته افکند در کارزار

زخون پهنه گردید دریا کنار

یلان سپه زهره بشکافتند ...

... هنوز از زمین های بطحا دیار

بجوشد نم خون چو دریا کنار

مر این خردسال است در کارزار ...

... به سوی پدر شد روان بهر آب

چو جیحون که آرد به دریا شتاب

بیامد پر ازخاک وخون چهر پاک ...

... گرم جرعه ای آب بخشی کنون

برانگیزم از پهنه دریای خون

چه باکم ازین لشگر بی شمار ...

... که در قالب اوست قلب علی

گر این ژرف دریا در آید به رود

به ما مادرانمان کند رو درود ...

... بیفکند اسب نیا را در آب

چو دریای جوشان بر آمد به رود

لب از آتش و دل پر از تیره دود ...

... که باید سپردنش لب تشنه جان

ز دریا لب خشک آمد برون

روان از دهان کرده سیلاب خون ...

... نگه کرد ژولیده دید آن زمین

یکی ژوف دریا شده سهمگین

ز هر ناخن پنچ انگشت شاه ...

... که آزاد بود از رسول امین

به سالی سفر را به دریا نشست

برآمد یکی موج و کشتی شکست ...

... برآمد یکی ویله ی سهمناک

جهان همچو دریا درآمد به جوش

بیفتاد در آفرینش خروش ...

... اسیران زغم درخروش آمدند

به کردار دریا به جوش آمدند

ز افغان جانسوز آن بانوان ...

... که یزدانمان از شما برگزید

نباشد چو دریا به جوش از سراب

نگیرد گنه کس به دریای آب

به هرکس خدا داد آن را که خواست ...

... وزان پس به هر ره که خواهی برو

یکی ژرف دریا بود در فرنگ

چو دریای چرخ برین نیل رنگ

زجوش و خروشش فلک درستوه ...

... شده کار اسلام از او بانوا

دل و دست او شرم دریا و کان

خردمند و دانا و روشن روان ...

... گرستند جنبنده گان زمین

ز ماهی به دریا ز مرغ از هوا

برآمد دران دشت چون نی نوا ...

... زانده دل زینب س آمد به جوش

کشید از جگر همچو دریا خروش

نقاب از رخ روز آسا گشود ...

... بگریید در ماتمش آسمان

ز دریا برآمد ازان غم دخان

گرستند در سوگ او چوب و سنگ

زمین گشت درقتل او بی درنگ

ز ماهی به دریا و مرغ هوا

پی ماتم او برآمد نوا ...

... چو جستی ز بیگانه گان آشنا

ز دریا توانی بجه باشنا

چو پرورده ی مرتضی ع این شنید ...

... به یزدان که پیمان تو نشکنم

فتد گر به دریای آتش تنم

چنین گفتم این از پی آزمون ...

... بغرید کوس و سپه فوج فوج

چو دریای قلزم درآمد به موج

گروهی چو کوه اندر آمد ز جای ...

... پس و پشت او لشگری همگروه

چو جوشنده دریا و چون سخت کوه

سنان راست کردند و تیغ آختند ...

... خدنگ ابرسنان برهوا کله بست

چو دریای چین گشت میدان جنگ

براهیم یل اندر آن چون نهنگ ...

... امیر این چو بشنید بر زد خروش

چو دریا زخشم اندر آمد به جوش

بزد دست برسر بنالید زار ...