... هوس در طبع تمکین مشربان شوخی نمی داند

چه امکان است بیدل موج در گوهر کند بازی

... که بود و کیست گر آغاز و انتها تو نباشی

غنای موج تلافیگرش بقای محیط است

نکشت عشق کسی را که خونبها تو نباشی ...

... استقامت نیست ساز کهنه دیوار جهد

عضو عضوت می زند موج زپا افتادگی

بی عرق یک سجده از پیشانی من گل نکرد ...

به وضع غربتم منظور بیتابی ست آرامی

ز موج گوهرم گرد یتیمی نیست بی دامی

دل مایوس ما را ای فلک بیکار نگذاری ...

... در دست فتنه دادند جام شراب نیمی

موج خجالت سرو پیداست از لب جو

کز شرم قامت او گردیده آب نیمی ...

... طاووس کند گل مگسی را که برانی

ای موج گهر آب شو از ننگ فسردن

رفتند رفیقان و تو در ضبط عنانی ...

... اگر مژگان گشودم چشم می پوشم به حیرانی

ندارد موج جز جوش محیط آیینه دیگر

ز جیبت سرکشم گر خود مرا از من نپو شانی ...

... به کار عشق نظرکن شکست دل درباب

ز موج سیل عیانست حسن حیرانی

صداع هستی ما را علاج تسلیم است ...

... برون ز خویش روم تا رسم به عریانی

ندامتم ز تردد چو موج باز نداشت

کفی نسوده ام الا به ناپشیمانی ...

... لباس بر تن آزادگان نمی زیبد

بس است جوهر شمشیر موج عریانی

گشاده رویی ارباب دستگاه مخواه ...

... مگر به گردش چشم این عنان بگردانی

مسیح موج زند تا تبسم آرایی

جنون بهارکند زلف اگر برافشانی ...

... توان دست از دو عالم برد اگر باشد گریبانی

مگر از خود روم تا اشکی وآهی به موج آید

که چون شبنم نی ام سر تا قدم جز چشم حیرانی ...

... به اسباب هوس مفریب شوق بی نیازم را

غرور موج بر خار و خس افشانده ست دامانی

سواد دشت امکان روشن ست از فکر خود بگذر ...

نمی دانم ز گلزارش چه گل چیده ست حیرانی

به چشمم می کند موج پر طاووس مژگانی

شوم محو فنا تا خاک آن ره بر سرم باشد ...

... کسی از انفعال جرم هستی بر نمی آید

محیط و قطره یک موجست در آلوده دامانی

ز تسکین مزاج عاشقان فارغ شو ای گردون ...

... به فالی گر فشاری دامن نمناک می بینی

هنوز از موج می بویی ندارد جام این محفل

خط پیمانه در اندیشه های تاک می بینی ...

... دامن خود گرفته ام می نگرم تو می روی

موج نقاب حیرت است بر رخ اعتبار بحر

گرگهرم تو ساکنی ورگذرم تو می روی ...

... آخر از این محیط خیالت گذشتن است

بیدل چرا چو موج گهر پل نمی شوی

... ندیده ست ازین بحر غیر از فسردن

به چشمی که موج گهر نیست راهی

یقین احتیاج دلایل ندارد ...

... به صد انجمن من و ما سر و برگ ماست یکتا

همه موج یک محیطیم همه خلق یک خدایی

به محیط عشق یا رب به چه آبرو ببالیم ...

... ز توسنی است که محتاج تازیانه برآیی

چو موج گوهر اگر بگذری ز فکر تردد

برون نرفته ازین بحر برکرانه برآیی ...

... محیط ناز کانجا زورق دلهاست توفانی

حبابش گردش چشم است و موج ایمای ابرویی

خم هر سطر سنبل صد جنون آشفتگی دارد ...