... پر طاووس دارد گرد دامانی که من دارم

ندارد جز تأمل موج گوهر مصرعی دیگر

همین یک سکته است انشای دیوانی که من دارم ...

... قضاگویی به کلک موی چینی کرد تحریرم

چو موج گوهرم باید زمینگیر ادب بودن

برش قطع روانی کرده است از آب شمشیرم ...

اگر ساقی ز موج باده بندد رشته سازم

رساند قلقل مینا به رنگ رفته آوازم ...

... به رنگی ناله سر کردم که کس نشنید آوازم

نی ام چون موج جولان جرأت آزار کس بیدل

شکستن دارم و بر روی خود صد رنگ می تازم

... چراغی روشن از خاکستر پروانه می سازم

به فکر گوهر افتاده ست موج بیقرار من

کلید شوق از آرام بی دندانه می سازم ...

... چو شمع از سرکشی در بزم دل نازبدنت نازم

همه موج شکفتن می چکد از چین پیشانی

گلستان حیا در غنچگی پیچیدنت نازم ...

... به خاطر شکوه ای زان لعل خاموشم جنون دارد

قلم در موج گوهر بشکنم تبخاله بنویسم

ز آن مد تغافلها که دارد چین ابرویش ...

... گوارا کرده ام بر خویش توفان حوادث را

به چندین موج چون اجزای آب از هم نمی پاشم

نشستی تا کند پیدا غبار نقش موهومی ...

... ز بس به درد تپیدن گداختم همه اعضا

توان شنید چو موج ازشکست رنگ خروشم

چه ممکنست کسی پی برد به شوخی حالم ...

... نوید عافیتی دارم از جهان قناعت

صدای بی نفس موج گوهر است سروشم

تغافلست ز عالم لباس عافیت من ...

... به سعی همت از دام تعلق جسته ام اما

نمی افتد شکست خود به رنگ موج از دوشم

فضولی چون شرارم مضطرب دارد ازین غافل ...

ز بسکه حیرت دیدار برده است ز هوشم

چو موج چشمه آیینه نیست یک مژه جوشم

زبان ناله من نیست جز نگاه تحیر ...

... دل شکسته نواها کشیده است به گوشم

به حسرت کف و آغوش موج کار ندارم

پر است همچو حباب از وداع خود بر و دوشم ...

... در راه تو افتاده سرم لیک به دوشم

چون موج گهر پای من و دامن حیرت

سعی طلبی بود که کرد آبله پوشم ...

ندانم مژده وصل که شد برق افکن هوشم

که همچون موج از آغوشم برون می تازد آغوشم

به صد خورشید نازد سایه اقبال شام من ...

... به وحشت سخت محکم کرده ام سر رشته الفت

به رنگ موج در قلاب چین دامن خویشم

دلیلی در سواد وحشت امکان نمی باشد ...

غبار عجز پروازی مقیم دامن خویشم

شکست خویش چون موج است هم بر گردن خویشم

درین مزرع که جز بیحاصلی تخمی نمی بندد ...

... بیتابی من عرض نسب نامه مستی است

چون موج می از سلسله ریشه تاکم

دود نفس سوخته ام طره یار است ...

... گل نیز گریبان شده از حسرت چاکم

خاشاک به ساحل رسد از دست رد موج

از تیغ اجل نیست درین معرکه باکم ...

... بی طاقتیم عرض نسب نامه مستی است

چون موج می از سلسله ریشه تاکم

امروز که خاک قدم او به سرم نیست ...

... انگور نگردد گره ریشه تاکم

بی موج به ساحل نرسد کشتی خاشاک

از تیغ اجل نیست در این معرکه باکم ...

... کلک تصویر توام در بن هر موست فرنگم

شور موج خطر افسانه تشویش که دارد

عافیت زورقی آراسته از کام نهنگم ...

... سر نکشد گردن آب و گلم

موج گهر نیستم اما ز ضعف

آبله گل کرده ره منزلم ...