... من غرقه شوم در عین خوشی

دریا شود این دو چشم سرم

گر گوش مرا زان سو بکشی ...

... ای مستمع این دم را غریدن سیلی دان

می غرد و می خواند جان را بسوی دریا

سرنامه تو ماها هفتاد و دو دفتر شد ...

... یک سرمه کشیدستی جان را تو درین پستی

کش چشم چو دریا شد هرچند که بود اخفش

بی مستی آن ساغر سست است دل و لاغر ...

... آنکس خورد که باشد مقبول کیقباد

دریای رحمتش ز پری موج می زند

هر لحظه بغرد و گوید که یا عباد ...

... ور طعنه می زنند بر اومید عاشقان

دریا کجا شود به لب این سگان پلید

عیدیست صوفیان را وین طبلها گواه ...

... چناران دست بگشاده که هنگام کنارست آن

حقایق جان عشق آمد که دریا را درآشامد

که استسقای حق دارد که تشنه شهریارست آن ...

... که صافان همه عالم غلام آن یکی دردی

کمینه جام تو دریا کمینه مهره ات جوزا

کمینه پشه ات عنقا کمینه پیشه ات مردی ...

... مگر گل فهم این دارد که سرخ و زرد می گردد

چو برگ آن شاخ می لرزد مگر دریافت معنی را

بسوزید آتش تقوی جهان ما سوی الله را ...

... بجوشد مهر در جانم مثال شیر در مرجل

روان کن کشتی جان را دران دریای پر گوهر

که چون ساکن بود کشتی ز علتها شود مختل ...

... منم چون چرخ گردنده که خورشیدست جان من

یکی کشتی پر رختم که پای من بود دریا

به صد لطفم همی جویی به صد رمزم همی خوانی ...

... بتی برساخت هرمانی ولی همچون بت ما نی

بدیدی لشکر جان را بیا دریاب سلطان را

که آن ابرست و او ماهی و آن نقش و او جانی ...

... سبک ای سیمبر مشعله سیما برگو

ز پگه جام چو دریا چو به کف بگرفتم

صفت موج دل و گوهر گویا برگو ...

... شهری چه محل دارد کز عشق تو شور آرد

دیوانه شود ماهی از عشق تو در دریا

بر روی زمین ای جان این سایه عشق آمد ...

... هر نکته او یکی سنانی

زو تلخ شده دهان دریا

چون تلخ شد آنچنان دهانی

دریاچه بود که از نهیبش

پوشید کبود آسمانی ...

... ای باده دفع غم تویی بر زخم ها مرهم تویی

وی ساقی شیرین لقا دریا به ساغر می کشی

ای باد پیکی هر سحر کز یار می آری خبر ...

... یونس به بحر بی امان محبوس بطن ماهیی

او را چو گوهر سوی خود از قعر دریا می کشی

در پیش سرمستان دل در مجلس پنهان دل ...

... ای عشق می کن حکم مر ما را ز غیر خود ببر

ای سیل می غری بغر ما را به دریا می کشی

ای عشق می کن حکم مر ما را ز غیر خود ببر ...

... دو تایم پیش هر احول یکن این مشکل من حل

توی آخر تو اول توی دریای بینایی

زهی دریا زهی گوهر زهی سر و زهی سرور

زهی نور و زهی انور در آن اقلیم بی جایی ...

... بدیدم شعله تابان چه شعله نور بی پایان

بگفتم گوهری ای جان چه گوهر بلک دریایی

مهی یا بحر یا گوهر گلی یا مهر یا عبهر ...

زهی دریا زهی بحر حیاتی

زهی حسن و جمال و فر ذاتی ...

... ولی کو بخت پنهان چونک ماتی

خداوند شمس دین دریای جان بخش

تو شورستان درین دولت مواتی ...

... به کنار درکشیدش که ازین میان تو جستی

بنگر سخای دریا و خموش کن چو ماهی

برهان شکار دل را که تو از برون شستی ...

... ماهیان را با یبوست جنگهاست

کیست ماهی چیست دریا در مثل

تا بدان ماند ملک عز و جل ...

... حس خشکی دید کز خشکی بزاد

عیسی جان پای بر دریا نهاد

سیر جسم خشک بر خشکی فتاد

سیر جان پا در دل دریا نهاد

چونک عمر اندر ره خشکی گذشت

گاه کوه و گاه دریا گاه دشت

آب حیوان از کجا خواهی تو یافت

موج دریا را کجا خواهی شکافت

موج خاکی وهم و فهم و فکر ماست ...

... گوش ما هوشست چون گویا توی

خشک ما بحرست چون دریا توی

با تو ما را خاک بهتر از فلک ...

... لعنة الله بوی این رنگ کثیف

آنچ از دریا به دریا می رود

از همانجا کامد آنجا می رود ...

... باقیان را برده تا قعر زمین

موج دریا چون به امر حق بتاخت

اهل موسی را ز قبطی واشناخت ...

... همچو کشتیبان همی افراشت سر

گفت من دریا و کشتی خوانده ام

مدتی در فکر آن می مانده ام

اینک این دریا و این کشتی و من

مرد کشتیبان و اهل و رای زن

بر سر دریا همی راند او عمد

می نمودش آن قدر بیرون ز حد ...

... تا چه عالم هاست در سودای عقل

تا چه با پهنا ست این دریای عقل

صورت ما اندرین بحر عذاب

می دود چون کاسه ها بر روی آب

تا نشد پر بر سر دریا چو تشت

چونکه پر شد تشت در وی غرق گشت ...

... هر خسی را بر سر و رو می نهد

کم نخواهد گشت دریا زین کرم

از کرم دریا نگردد بیش و کم

گفت دارم من کرم بر جای او ...