هوش مصنوعی: این شعر به ستایش شخصی برجسته و باارزش می‌پردازد که به عنوان قوام و بنیاد دولت شناخته می‌شود. شاعر بیان می‌کند که هیچ کس جز او در این مقام وجود ندارد و دنیا به اندازه او هنرمند و مشهور نیست. همچنین، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که نباید از دست دادن مال برای کسی غم و اندوهی به همراه داشته باشد، و در نهایت به رابطه‌ای میان پروانه و شمع اشاره می‌کند که نیکویی و زیبایی را نشان می‌دهد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش شخصی برجسته و باارزش می‌پردازد که به عنوان قوام و بنیاد دولت شناخته می‌شود. شاعر بیان می‌کند که هیچ کس جز او در این مقام وجود ندارد و دنیا به اندازه او هنرمند و مشهور نیست. همچنین، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که نباید از دست دادن مال برای کسی غم و اندوهی به همراه داشته باشد، و در نهایت به رابطه‌ای میان پروانه و شمع اشاره می‌کند که نیکویی و زیبایی را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: ای کسی که در اوج محبوبیت و عظمت، پایه‌گذار دولت هستی؛ هیچ کس جز تو لایق چنین مقامی نیست.
هوش مصنوعی: جهان مانند تو هنرمند نمی‌بیند و آسمان مانند تو مشهور نمی‌زاید.
هوش مصنوعی: هرگز نباید اجازه دهی که فکر ضرر مالی در دل تو جایی بگیرد.
هوش مصنوعی: شمع پروانه باید فدای شعله‌اش شود، چرا که نبودن او از شدت نورش کم نمی‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جاییست نشسته چاکر تو
جایی که درو طرب افزاید
با مطربه‌ای چو ماه تابان
چنگی تر و خوش همی سراید
اسباب نشاط جمله داریم
[...]
باد سحری طرب فزاید
غم از دل غمکشان زداید
بادی که به صبحدم برآید
بی باده مرا طرب فزاید
دل در بر من بدو شتابد
[...]
توفیق تو گر نه ره نماید
این عقده به عقل کی گشاید
آن کس که به بندگیت آید
با او تو چنین کنی نشاید
ای روی تو خوب و خوی تو خوش
چون تو گهری فلک نزاید
روی تو و خوی تو لطیفست
[...]
خواهی قلمت به حرف ساید
بی دود و چراغ راست ناید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.