|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تملق و طلب یاری از شخصی بزرگ و مهم میپردازد. او میگوید که زندگیاش به این شخص وابسته است و از او میخواهد که حمایت و کمکش کند. همچنین اشاره میکند که شاعران در مجالس به این فرد بزرگ احترام میگذارند و از وی درخواست دارد که توجهش را به او معطوف کند. در کل، مضمون شعر حول محور احترام و درخواست حمایت از یک شخصیت برجسته میچرخد.
هوش مصنوعی: ای روزگار، بزرگ و قدرتمند، من خادم تو هستم و زندگی من بستگی به اراده تو دارد.
هوش مصنوعی: دست از دامن من بردار و مرا به کسی دیگر بسپار تا خدمتی به او کنم.
هوش مصنوعی: شاعران تنها به خاطر تو در این مجلس جمع شدهاند، ای مرکز توجه! پس اینگونه مرا نیز نظر کن و به من توجه داشته باش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر نداری همی تو خوار مرا
پنبه بیپنبه دانه کار مرا
نام و نان داد شهریار مرا
خدمتش کرد بختیار مرا
از سحاب مکارمش بشکفت
بخزان اندرون بهار مرا
وز عطای یمین او بفزود
[...]
گفتم ای سخت کرده کار مرا
برده یکبارگی قرار مرا
زانکه نور تو گشت نار مرا
داد بر باد کار و بار مرا
قله این بلند طارم را
یعنی این قلعه چهارم را
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.