تا کی از عشوه و بهانهٔ تو
چند ازین لابه و فسانهٔ تو
شور و آشوب در جهان افگند
غمزهٔ چشم جاودانهٔ تو
هیچ آشوب نیست در عالم
این چه فتنهست در زمانهٔ تو
کعبهٔ عاشقان سوخته دل
هست امروز آستانهٔ تو
عاشقانت همی طواف کنند
گرد کوی و سرای و خانه تو
ای همایون همای کبک خرام
دل عشاق آشیانهٔ تو
عاشقانت همی به جان بخرند
انده عشق جاودانهٔ تو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن میگوید و نشان میدهد که چگونه این عشق و جذابیت او، در جهان شور و آشوب ایجاد کرده است. او اشاره میکند که هیچ نوع آشوب دیگری در عالم وجود ندارد و تمام فتنهها زادهی زیبایی معشوق است. معشوق به کعبهای برای عاشقان تبدیل شده و آنها در اطراف او طواف میکنند. شاعر همچنین به عمق عشق و فدای عاشقان برای معشوق اشاره میکند و عشق به او را جاودانه مینامد.
هوش مصنوعی: تا کی باید به خاطر حرکات و بهانههای تو ناله و شکایت کنم؟
هوش مصنوعی: نگاه خیرهکننده و جذاب تو، در دل جهان شور و هیجانی بیپایان ایجاد کرده است.
هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ مشکل و آشفتگی وجود ندارد، فقط گاهی در زندگی تو موجی از ناامنی و فتنه بهوجود میآید.
هوش مصنوعی: امروز آستانهٔ تو، محلی است که عاشقان با دلهای سوخته و داغیده، به آنجا روی میآورند.
هوش مصنوعی: عاشقانت دور خانه و محل تو میگردند و به آنجا سر میزنند.
هوش مصنوعی: ای پرندهی زیبای دلانگیز، عشاق در آشیانهات سکونت دارند و به تو میبالند.
هوش مصنوعی: عاشقانت با تمام وجود خود غم عشق همیشگی تو را تحمل میکنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باز آمد چو شد ز هجر دو تو
در بزد گفت کیست گفتش تو
زن بود گر چه سرو مه پرتو
زو هراسی چو صرمی از مه تو
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.