جان به قربان وفایت یا حبیب‌بن مظاهر

با سر از تن جدایت یا حبیب‌بن مظاهر

طینت خاک تو را حق چون ز علیین سرشته

لاله توحید را در گلشن قلب تو کشته

چون سرت عهد الست کبریا را در گرو شد

در مقام امتحان چون اختلاف نو به نو شد

خواستی اندر وطن سازی محاسن را خضابی

در دلت پیدا شد از شور حسینی انقلابی

در هوای نفس گردد شوق جانبازی فزونی

خویش را وارسته بنمودی ز دونی و زبونی

بارور گشتی به ظل رأفت نخل امامت

گشت خاک تربتت مصداق اعجاز کرامت

شوق دریایی به درگاه حسینت بود بر سر

لله‌الحمد این سعادت شد برای تو میسر

چون تو بودی حافظ قرآن از آن رو شد به دوران

چون سر تو با حسین بر نوک نی چون مهر رخشان