از خوش طبعان سرآمد قزوین است در هجو خواجه یحیی قمی که در آن محل کلانتر آنجا بوده است ابیات متین دارد از جمله این دو مطلع از اوست :
که بی رفیق بجایی نمیتوان رفتن
ریش و رویش سیه و هر دو بناگوش سپید
عزیز طباخ از جمله طباخان شهر تبریز است و ابیاتش بغایت عاشقانه و رنگین از جمله این یک بیت را بسیار خوب گفته :
چون کلاغی که جناح ابیض و اسود سرودم
شب چو از کوی تو آشفته و بی تاب روم