هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تصویری از میر مسعود اشاره می‌کند که با اینکه پیر شده، اما هنوز مانند کودکان بازیگوشی می‌کند و در حرکت‌هایش شگفتی وجود دارد. او در هر جایی که قدم می‌گذارد، آثار بزرگی از خود به جا می‌گذارد و به نظر می‌رسد که دم او می‌تواند کشورهای زیادی را تحت‌الشعاع قرار دهد و قدمش جهانی را دگرگون کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تصویری از میر مسعود اشاره می‌کند که با اینکه پیر شده، اما هنوز مانند کودکان بازیگوشی می‌کند و در حرکت‌هایش شگفتی وجود دارد. او در هر جایی که قدم می‌گذارد، آثار بزرگی از خود به جا می‌گذارد و به نظر می‌رسد که دم او می‌تواند کشورهای زیادی را تحت‌الشعاع قرار دهد و قدمش جهانی را دگرگون کند.
هوش مصنوعی: میر مسعود، در حالی که پیر شده است، هنوز هم مانند بچه‌ها به بازی و سرگرمی ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: گامی و لحظه‌ای شگفت‌انگیز است که اینجا عجله می‌کند و آنجا با نرمی حرکت می‌کند.
هوش مصنوعی: هر جا که او پا بگذارد، یاد من از انسان‌ها به آن سو می‌رود.
هوش مصنوعی: وقتی او دم می‌زند، هیچ‌چیز در کشور باقی نمی‌ماند و وقتی قدم می‌گذارد، جهانی را به هم می‌ریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هیچ زن را به لطف ننوازد
تا همه خانه اش نپردازد
گه زند صعب و گاه بنوازد
گاه دورش کند بیندازد
مایهٔ حمد و سعد ، احمد سعد
که همه سوی محمدت یازد
هم ایادی ازو همی بالد
هم معالی باو همی نازد
سعی گردون بخیر انجامد
[...]
باغ صد گونه رنگ بر سازد
بلبل مست چنگ بنوازد
چشم با چشمه گر نمی‌سازد
با خیالش خیال می‌بازد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.