|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تجربهای ناخوشایند سخن میگوید که به ملاقات خواجگان دچار شده است. او عمری در تلاش بوده تا از این بلا دوری کند. با این حال، به دلیل یک اتفاق ناگوار به طرز غیرمنتظرهای به جایی تاریک میرود و از رنج و درد رها میشود. شاعر معتقد است که حتی اگر صد سال دیگر بگذرد، باز هم با چنین خواجگانی مواجه خواهد شد و روشنایی تازهای نخواهد دید و از این وضعیت نمیتواند رهایی یابد.
هوش مصنوعی: دیدن افراد با مقام و ثروت برای من نوعی سختی و مشکل بود، زیرا من تمام عمرم در تلاش بودم که از این مشکل دوری کنم.
هوش مصنوعی: به طور ناگهانی به خاطر بیماریای که داشت، حکمی از جانب دولت برایش صادر شد.
هوش مصنوعی: در گوشهای تاریک و تنها نشسته و خود را از هر گونه خطر و مشکلی به دور نگه داشته است.
هوش مصنوعی: اگر من به مدت صد سال دیگر هم زنده بمانم، باز هم افرادی که در حال حاضر در مقام خواجگی هستند، بیشتر از این نخواهند شد.
هوش مصنوعی: تنها راه نورانی که وجود دارد، همین است و به جز این هیچ راه دیگری وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گرد پرگار چرخ مرکز بست
شبه مرجان شد و بلور جمست
آمد آن رگزن مسیحپرست
شست الماسگون گرفته به دست
کرسی افکند و برنشست بر او
بازوی خواجه عمید ببست
شست چون دید گفت عز و علا
[...]
ستد و داد جز به پیشادست
داوری باشد و زیان و شکست
تا مرا بود بر ولایت دست
بودم ایزد پرست و شاه پرست
امر شه را و حکم الله را
نبدادم به هیچ وقت از دست
دل به غزو و به شغل داشتمی
[...]
آمد آن حور و دست من بربست
زده استادوار نیش به دست
زنخ او به دست بگرفتم
چون رگ دست من ز نیش بخست
گفت هشیار باش و آهسته
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.