صاحب سلطان نشان دستور اعظم شمس الدین
ای جلال رفعتت را اوج گردون پایگاه
چون ز سدر آستان حضرت تو برگذشت
شاید ار سجده برندش هر زمان خورشید و ماه
چشمه خورشید را خون گردد از بهر تو دل
چون کند اندر ضمیر عالم آرایت نگاه
گردهی رخصت که بوسد آستانت را فلک
هر زمان از غایت شادی بر اندازد کلاه
چون به دار الملک حکمت پادشاهی میسزد
گر بود قدر تو را از چرخ اطلس بارگاه
مدتی شد تا نکردی در خلا و در ملا
یاد من کارم ازان شوریده شد حالم تباه
خود نمیدانی که از من روی برتابد طرب
گر نباشد سد اقبالت مرا پشت و پناه
گر خلاف راستی کردند نقلی نیست غم
هست بر تصدیق قول من ضمیر تو گواه
حق همی داند که از من بد نیاید در وجود
ور در آمد خود کجا شد خلعت ثم اجتباه
ور همه خود راست است آن بیت یادآور که گفت:
از بزرگان عفو باشد وز فرو دستان گناه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به ستایش مقام و عظمت صاحبسلطان شمسالدین پرداخته و او را در مرتبهای بلند و با ارزش معرفی میکند. او با اشاره به بازتاب نور خورشید و ماه در حضور او، به عظمت و بزرگی او اشاره میکند. شاعر همچنین از دلشورهها و آرزوهای خود برای نزدیک شدن به صاحبسلطان سخن میگوید و از کمبود محبت و توجه او در زندگی خود ابراز نارضایتی میکند. او به حق این بزرگی را میداند و معتقد است که بزرگان عفو و گذشت دارند و باید از اشتباهات ناتوانان دوری جسته شود. به طور کلی، شعر بیانگر احساس عمیق ارادت و نیاز به محبت در برابر مقام شخصیت بزرگ و مقتدر است.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش شخصیت و مقام بالاى یک فرد اشاره دارد که به عنوان صاحب سلطنت و قدرت شناخته شده است. او به قدری با عظمت است که جلال و شکوهش به اوج آسمان ها میرسد. به عبارتی، این فرد در مرتبهای قرار دارد که همگان به عظمت و مقام او اذعان دارند و او را در رأس امور میدانند.
هوش مصنوعی: چون درخت سدر در آستانهی تو قرار بگیرد، ممکن است خورشید و ماه هر زمان به خاطر تو سجده کنند.
هوش مصنوعی: چشمهای خورشید به خاطر محبت تو پر از احساس میشود؛ چطور میتواند در دل جهان، به زیبایی تو بنگرد؟
هوش مصنوعی: اگر اجازه بوسیدن آستانت را بدهی، آسمان در هر لحظه از شدت شادی کلاه از سر بردارد.
هوش مصنوعی: وقتی به کاخ پادشاهی میرسیم، باید حکمت و دانش پادشاهی در خور خود را داشته باشیم، اگر بخواهیم از مقام و مرتبهای که داریم، بالاتر برویم.
هوش مصنوعی: مدتی است که تو نه حضوری داری و نه از دور خبر از من میگیری. این بیتوجهی تو باعث شده حال من خراب و نابسامان شود.
هوش مصنوعی: تو خودت نمیدانی که اگر شادی و خوشی از من دور شود، چه مانعی دارد که خوشبختیات را از من بگیری.
هوش مصنوعی: اگر خلاف حقیقت عمل کردند، نگران نباشید؛ دلایلی برای تأیید سخن من وجود دارد و وجدان شما بر این امر شهادت میدهد.
هوش مصنوعی: خداوند میداند که از من کار بدی سر نمیزند و اگر من به وجود آمدم، پس از آن چه دلیلی برای انتخاب من وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر همه چیز به راست باشد، به یاد میآورم که بزرگان باید از اشتباهات عفو کنند و از افراد کوچکتر بگذرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ماه تیرست ای نموده تیره از روی تو ماه
می درین مه لعل روشن گردد ای مه می بخواه
وقت نعمتهاست لیکن نعمتی چون می مدان
جان بدین گفته که من گفتم گواه آید گواه
دل به می تازه ست تازه جان همی شادست شاد
[...]
صدهزاران سال میمون باد جشن مهرماه
بر شهنشاهی که دارد صدهزاران مهر وماه
بندگانش مهر و ماه اند وز فرخ طلعتش
روز ایشان هست فرختر ز جشن مهر ماه
یک تن است او از عدد وز نصرت و تایید هست
[...]
در سعادت همچنین آسوده بادی سال و ماه
از بزرگان و ز بزرگی مر ترا اقبال و جاه
هست دولت را اساس و هست ملت را پناه
حضرت خوارزمشاه و خدمت خوارزمشاه
خسرو عادل ، علاء دولت ، آن کز عدل اوست
هم خلایق را امان و هم شرایع را پناه
مسند خوارزمشاهی تا مسلم شود بدو
[...]
آنکه روی چرخ را زینت بانجم داد و ماه
داد ملک شرق را زینت بخیل شاه و شاه
شهریار شیردل خوارزمشاه آتسز که هست
در سر شمشیر او پیروزی دین الله
دولتی شاهی که بی کوشش سپهر از بهر او
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.