از چنگ فراقم نفسی نیست رهایی
هر روز کشم بار عزیزی، به جدایی
خون کرد دلم را غم یک روز فراقش
خوش باش هنوز ای دل سرگشته کجایی؟
هنگام وداعت سخن این بود که من زود
باز آیم و ترسم به سخن باز نیایی
رفتم که ز سر پای کنم در پیت آیم
آن نیز میسر نشد از بی سر و پایی
ای مژده رسان کی ز ره آیی به سلامت؟
ورین منتظران را دهی از بند رهایی؟
مگذار هوای دل و آب مژه‌ام را
ضایع که تو پرورده این آب و هوایی
گفتند که او با تو نیاید نشنیدم
با آنکه دلم نیز همی داد گواهی
ای مردم چشم ار چه نمی‌بینمت اما
پیوسته تو در دیده غمدیده مایی
باری تو جدا نیستی ای دل ز دو زلفش
فرخ تو که در سایه اقبال همایی
شد حلقه زنان آه دلم بر در گردون
آه از تو برین دل در رحمت نگشایی
از ضعف خیالت به سرم راه نیارد
گر ناله سلمان نکند راهنمایی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی درد فراق و جدایی است. شاعر از احساس غم و اندوه ناشی از دوری عزیزش صحبت می‌کند و به دل خود تسلیت می‌دهد که هنوز حالم خوب نیست. او در آرزوی بازگشت معشوقش است و می‌گوید که اگرچه به او وعده داده بود که زود برمی‌گردد، اما اکنون نگران است که نباشد. از دیگران می‌خواهد که او را به سلامت به خانه برگردانند و به دل خود یادآوری می‌کند که عشق و محبتش را در درون خود حفظ کند. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که حتی اگر معشوق را نبیند، او همچنان در دلش حضور دارد و فراق او به شدت او را آزار می‌دهد. در نهایت، از درد و رنجی که بر دلش حاکم است، سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: از درد جدایی هیچ راه نجاتی ندارم و هر روز بار سنگینی از جدایی عزیزم را به دوش می‌کشم.
هوش مصنوعی: دل من در روز جدایی او به شدت ناراحت و غمگین است، اما ای دل سرگشته، امیدوار باش و به دنبال آرامش بگرد، در کجایی؟
هوش مصنوعی: در زمان خداحافظی می‌گفتم که به زودی برمی‌گردم، اما نگرانم که تو دیگر به صحبت کردن برنگردی.
هوش مصنوعی: به قصد آن بودم که از سختی‌ها و مشکلات رهایی پیدا کنم، اما حتی به این هدف هم دست نیافتم چون در وضعیتی بی‌حالی و ناتوانی به سر می‌برم.
هوش مصنوعی: ای مژده‌دهنده، کی به سلامت به سوی ما خواهی آمد؟ اگر تو بیایی، آیا می‌توانی این انتظار را پایان دهی و ما را از دلتنگی و نگرانی رها کنی؟
هوش مصنوعی: نگذار احساسات و اشک‌هایم بیهوده برود، چون تو باعث و بانی این احساسات و این دنیای من هستی.
هوش مصنوعی: گفته بودند که او با تو نخواهد آمد، ولی من این را نشنیدم، هرچند دل‌ام نیز به من این را نشان می‌داد.
هوش مصنوعی: ای مردم، اگرچه تو را نمی‌بینم، اما همیشه تو را در دل خود حس می‌کنم و در غم و اندوه حضور تو را احساس می‌کنم.
هوش مصنوعی: ای دل، تو از دو زلف او جدا نیستی؛ چرا که تو همواره در سایه‌ی خوشبختی او هستی.
هوش مصنوعی: دل من با ناله و آه به آسمان شکایت می‌کند و از تو می‌خواهد که با رحمت و لطف خود بر این دل بی‌قرار بگشایی.
هوش مصنوعی: مبادا فکر تو مرا دچار مشکل کند، چرا که اگر سلمان ناله‌ای نکند، کسی نیست که مرا راهنمایی کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل تنگ مدار، ای ملک، از کار خدایی
آرام و طرب رامده از طبع جدایی
صد بار فتادست چنین هر ملکی را
آخر برسیدند به هر کام روایی
آن کس که ترا دید و ترا بیند در جنگ
[...]
ای خواجه، تو را در دل اگر هست صفائی
بر هستی آن چونکه تو را نیست ضیائی؟
ور باطنت از نور یقین هست منور
بر ظاهر آن چونکه تو را نیست گوائی؟
آری چو بود ظاهر تحقیق، ز تلبیس
[...]
ای ترک من امروز نگویی به کجایی
تا کس نفرستیم و نخوانیم نیایی
آنکس که نباید بر ما زودتر آید
تو دیرتر آیی به بر ما که ببایی
آن روز که من شیفته‌تر باشم برتو
[...]
تا تو ز من ای لعبت فرخار جدایی
رفت از دل من خسته همه کام روایی
هر روز مرا انده هجران چه نمایی
هر روز به من برغم عشقت چه فزایی
ای کرده دلم سوختهٔ درد جدایی
از محنت تو نیست مرا روی رهایی
معذوری اگر یاد همی نایدت از ما
زیرا که نداری خبر از درد جدایی
در فرقت تو عمر عزیزم به سر آمد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.