فصل گل شد، نالهٔ عیشی ز بلبل قرض کن
گر نداری زر برای باده، از گل قرض کن
بی‌پریشانی نگردد جمع اسباب نشاط
بهر دل سرمایه‌ای زان زلف و کاکل قرض کن
حسن هرگز طرفی از پهلوی اهلیت نبست
مایهٔ تمکین خوبی از تغافل قرض کن
بی‌نوایی می‌کشد بلبل ز تاراج خزان
از چراغ محفل ای پروانه یک گل قرض کن
این همه افغان ندارد گر جفایی دیده‌ای
سخت بی‌صبری سلیم، اندک تحمل قرض کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت لذت بردن از زندگی و زیبایی‌ها اشاره دارد. شاعر از فرد می‌خواهد که اگر از نعمت‌های مادی برخوردار نیست، از زیبایی طبیعی مانند گل و زلف و کاکل دیگران بهره‌برداری کند. هم‌چنین به یادآوری می‌کند که برای خوشحالی و نشاط، نیاز به توجه و تحمل دارد و توصیه می‌کند که در برابر مشکلات و جفاها صبر پیشه کند و از زیبایی‌های کوچکی که در اطرافش هست بهره گیرد.
هوش مصنوعی: فصل بهار فرا رسیده و زمان شادی و لذت است. اگر پولی برای خرید شراب نداری، می‌توانی از زیبایی‌های گل‌ها بهره‌مند شوی و لذت ببری.
هوش مصنوعی: بدون تشویش و اضطراب، هیچ‌گاه نمی‌توان بر تمام خوشی‌ها و لذت‌ها تکیه کرد. برای دل و روح خود، از زیبایی‌های آن زلف و مو، وام بگیر تا بتوانی شادابی را تجربه کنی.
هوش مصنوعی: زیبایی هرگز نتوانسته است به اندازهٔ لایق بودن در کنار خویشتن برتری پیدا کند. برای رسیدن به خوبی، از نادیده گرفتن قرض‌هایی که بر عهده‌ات است، فاصله بگیر.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای بی‌پناه، به خاطر غم و دل‌تنگی‌اش از زبردستی پاییز و ویرانی‌اش، از تو می‌خواهد که همچون شمعی در مهمانی، گلی به او بدهی تا بتواند روزهای تاریکش را روشن کند.
هوش مصنوعی: اگر در گذشته از کسی بدی دیده‌ای، نباید به این خاطر خیلی بی‌صبر و نگران باشی. باید کمی صبر و تحمل به خرج دهی و درک کنی که همه‌چیز دچار تغییر و تحول می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.