ما به گلزار معانی آب گوهر بسته‌ایم
رنگ گل‌های سخن را رنگ دیگر بسته‌ایم
دیده را از رشک پوشیدیم، غیرت بین که غیر
با تو خلوت کرده و ما خانه را در بسته‌ایم
مُهر خاموشی به لب داریم تا جان در تن است
ما طلسم شِکوه را بر نام محشر بسته‌ایم
برنمی‌تابد حدیثی کز لب او کرده‌ایم
آب بسیاری به جوی تنگ شکر بسته‌ایم
ناله شرح شعلهٔ شوقم کند با او سلیم
نامهٔ پروانه بر بال سمندر بسته‌ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و عمق معانی اشاره دارد و به توصیف عشق و احساسات عمیق انسانی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر و رنگ‌ها، تلاش دارد تا عمق و ظرافت احساسات خود را بیان کند. او به دلیل غم و رشک ناشی از عشق، سکوت را برگزیده و در عین حال مرزهای عشق و علاقه را در نظر گرفته است. در پایان با به کارگیری نمادهای شاعرانه، مانند ناله‌ی شوق، ارتباط عمیق و پیوگی عشق را به تصویر می‌کشد. شعر به نوعی بیانگر راز و رمز احساسات است که در دل انسان‌ها وجود دارد.
هوش مصنوعی: ما در باغی از معانی، ارزش و زیبایی را به کلام خود افزوده‌ایم و رنگ و بوی سخنان‌مان را متفاوت و ویژه کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما به خاطر غیرت و محبت به تو، چشم را از حسد و غرض پوشانده‌ایم، در حالی که تو با دیگران خلوت کرده‌ای و ما درهای قلب‌مان را به روی این موضوع بسته‌ایم.
هوش مصنوعی: ما تا وقتی که زنده‌ایم، سکوت را بر زبان داریم و در دل، شکوه و آواز را به روز قیامت سپرده‌ایم.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که نمی‌توانیم داستان یا سخنی را که از زبان او گفته‌ایم، به راحتی از یاد ببریم. ما گونه‌ای از احساسات و زیبایی‌ها را که در کلام او وجود دارد، در فضای محدود و بسته‌ای نگه داشته‌ایم.
هوش مصنوعی: صدای ناله من داستان عشق و شوقم را برای او بیان می‌کند، مانند نامه‌ای که پروانه به سلیم نوشته و بر بال سمندر بستیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.