باده، ای عیسی لقا از دست نامحرم مکش
گوهر ناموس را در رشتهٔ مریم مکش
با بد و نیک جهان در دشمنی یکرو مکن
تیغ چون خورشید تابان بر همه عالم مکش
ای که دایم خودفروشی پیشهٔ خود کرده‌ای
خویش را همچون گهر، باری به سنگ کم مکش
در گلستان جهان از لاله همت یاد گیر
کاسه ی سر را قدح کن، می ز جام جم مکش
روز نیک و بد به یک دستور همچون تیر باش
از کشاکش چون کمان ابروی خود درهم مکش
چون گهر گردآوری کن آبروی خویش را
در سبو تا باده داری، منت زمزم مکش
همچو نیلوفر که بیند آفتاب، ای آسمان
روی خود، هرگاه می بینی مرا، درهم مکش
بعد ازین بر صفحه ی ایجاد، ای نقاش صنع
طرح نقش تازه ای کن، صورت آدم مکش
از می گلگون سلیم این توبه و پرهیز چیست
ای گل پژمرده، دامان خود از شبنم مکش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مفاهیم زیبایی‌شناختی و اخلاقی اشاره دارد. شاعر به مخاطب هشدار می‌دهد که از روابط ناپسند بپرهیزد و ارزش‌های اخلاقی و انسانی را حفظ کند. او بر اهمیت خودآرایی و نادیده گرفتن بدی‌ها تاکید می‌کند و از او می‌خواهد تا مانند لاله در گلستان، سربلند و با افتخار زندگی کند. همچنین، شاعر به تجلی نور و زیبایی در زندگی اشاره می‌کند و از مخاطب می‌خواهد که به ساختار وجودی خود توجه کند و به دنیای معنوی و انسانی خود اهمیت دهد. در نهایت، این شعر تذکری است به آدمی برای دوری از گناه و ناپاکی و تمرکز بر نکات مثبت زندگی.
هوش مصنوعی: ای باده، تو همچون عیسی، من را از دست نامحرم دور نگه‌دار. این گوهر ارزشمند را که نماد عفت و پاکی است، در دستان نامحرم قرار نده.
هوش مصنوعی: در دوستی و دشمنی با دنیا، یکسان رفتار نکن. مانند تیغی که همچون خورشید درخشان است، بر سر همه نزن.
هوش مصنوعی: ای کسی که همواره خود را می‌فروشی و به دیگران عرضه می‌کنی، مثل مروارید با ارزش باش و خودت را به آسانی به کم ارزش‌ها نده.
هوش مصنوعی: در باغ جهان باید از لاله‌ها درس ایستادگی و تلاش را گرفت. سر خود را چون ظرفی بدان و از جامی که نشانگر دانش و آگاهی است، بهره‌مند شو، اما به دام وسوسه‌ای که ممکن است تو را از این مسیر منحرف کند، توجه نکن.
هوش مصنوعی: روزهای خوب و بد را یکی بدان و همچون تیر در کمان، از تنش‌ها و کشمکش‌ها خود را دور نگه‌دار و ابروی خود را در هم نکش.
هوش مصنوعی: به زیبایی و ارزش خود اهمیت بده و آنها را جمع کن، تا وقتی که به شادی و خوشحالی بپردازی، نیازی به درخواست یا انتظار برای چیزی دیگه نباشی.
هوش مصنوعی: مانند نیلوفر آبی که وقتی آفتاب را می‌بیند، شکوه و زیبایی‌اش دوچندان می‌شود، ای آسمان، هرگاه مرا می‌بینی، چهره‌ات را در هم نزن.
هوش مصنوعی: پس از این، ای هنرمند خلقت، بر زمین طرحی نو بزن و دیگر تصویر انسان را نکش.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی تأمل در مورد توبه و پرهیز دارد، و به گل پژمرده اشاره می‌کند که نشان‌دهنده‌ی زوال و عدم طراوت است. دعوت به بازنگری در رفتار و درک این موضوع است که از زیبایی و جوانی تا زمانی استفاده کرد که هنوز زمان باقی است و به معنی زودگذر بودن زندگی و لزوم مراقبت از آن پرداخته می‌شود. در واقع، این تذکر به این موضوع می‌پردازد که انسان باید در لحظات مناسب از فرصت‌ها بهره‌برداری کند و از خود محافظت کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.