در چمن شمشاد من گر شانه بر کاکل زند
باد از هر سو که آید طعنه بر سنبل زند
مهربانی های گل را بین که وقت بیخودی
هردم از شبنم گلابی بر رخ بلبل زند
در طریق عشقبازی از کسی کم نیستم
موج سیلاب غمم پهلو به طاق پل زند
شور سودا در سرش افزون شد از بوی بهار
باغبان خوب است بلبل را به چوب گل زند
کرد تسخیر خراسان و عراق از ساحری
خیمه می خواهد سلیم اکنون سوی کابل زند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات خود در طبیعت و عشق اشاره می‌کند. او از زیبایی‌های چمن و گل‌ها صحبت می‌کند و از تأثیرات محبت و زیبایی بر دل بلبل و دیگران می‌گوید. همچنین، به غم و اندوهی که در دل دارد و عشق را به عنوان راهی برای رهایی از آن مطرح می‌کند. در نهایت، او به قدرت و تسخیر سرزمین‌های مختلف اشاره دارد و به دنبال معنای آرامش و سجی در زندگی است.
هوش مصنوعی: اگر در چمنزار نسیمی به شانه‌های شمشاد بزند، از هر طرف که بیاید، به گل سنبل طعنه می‌زند.
هوش مصنوعی: عواطف لطیف و محبت‌های گل را در نظر بگیر که در لحظات ناب و بی‌واژه‌ای، هر بار که شبنم روی گل‌ها می‌نشینه، بوی خوش و دلنشینی به بلبل هدیه می‌دهد.
هوش مصنوعی: من در عشق و بازی‌های عاشقانه هیچ کمبودی ندارم، مثل موج سیلابی که غم‌هایم را به طاق پل می‌زند.
هوش مصنوعی: شور و هیجان عشق در دلش زیاد شده است، زیرا بوی بهار و زیبایی گل‌ها او را سرحال آورده است. اما باغبان خوب به بلبل گل‌خوانی که در این زیبایی غرق شده، با چوبش ضربه‌ای می‌زند.
هوش مصنوعی: سلیمی که در مقام ساحر و جادوگر است، با قدرت و تسلط بر خراسان و عراق، اکنون قصد دارد به سمت کابل حرکت کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.