بیخودی از گل روی تو کند بلبل صبح
گل شب بو شود از نکهت زلفت گل صبح
چمن حسن تو از آب لطافت سبز است
بر رخت زلف بود تازه تر از سنبل صبح
عمر ما صرف هواداری شمع و گل شد
گاه پروانه شامیم [و] گهی بلبل صبح
جام عشرت منه از کف که خزان زود کند
نوبهار چمن عمر تو فصل گل صبح
زلف شام غمم از بس بود آشفته سلیم
شانه گیر است ز آمیزش او کاکل صبح
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد و تمایز میان صبح و شب را در نظر می‌گیرد. بلبل که به گل عشق می‌ورزد، از زیبایی‌های معشوق می‌گوید. همچنین، شاعر به لطافت و سرسبزی چمن به خاطر حضور معشوق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که عمر او در پیوستگی با عشق و زیبایی معشوق سپری شده است. همچنین، شاعر با اشاره به خزان و فصل گل، به زودگذر بودن زندگی و لزوم بهره‌برداری از لحظات خوش اشاره می‌کند. در نهایت، او از درد و غم خود، به خاطر عشق آشفته‌اش، سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: بلبل بی‌خود از زیبایی گل تو می‌خواند و بوی خوش زلف تو باعث می‌شود که گل صبح، جذاب و دلنشین‌تر شود.
هوش مصنوعی: به خاطر لطافت و زیبایی چمن، حسن تو مانند آن سرسبز و دل‌فریب است. زلف‌های تو بر چهره‌ات جلوه‌ای دارد که تازه‌تر از گل سنبل در صبحگاه است.
هوش مصنوعی: عمر ما در پی‌روی از زیبایی‌ها و لذت‌ها سپری می‌شود. گاهی به مانند پروانه در شب به شمع نزدیک می‌شویم و گاهی در روز مثل بلبل از گل‌ها لذت می‌بریم.
هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که خوشی و لذت را نپایداری می‌کند و ممکن است به زودی تمام شود. پس بهتر است از لحظات زندگی استفاده کنیم، چرا که عمر ما مانند فصلی است که می‌تواند به سرعت به پایان برسد. پس بی‌فروغی و غم را کنار بگذاریم و از زیبایی‌های زندگی لذت ببریم.
هوش مصنوعی: موهای شب غم من از بس که در هم ریخته است، شانه سلیم به خاطر در هم آمیختگی او با موهایش، مانند صبح است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.