چه منت است اگر شیوه ی وفا آموخت؟
محبتی که به ما می کند، ز ما آموخت
به راه شوق ندانم کدام جلوه ی او
شکسته پایی ما را به نقش پا آموخت
ز دیده آب رود بی غبار کوی توام
بلاست، چشم کسی چون به توتیا آموخت
چو غیر گریه درین باغ رسم دیگر نیست
به حیرتم که گل این خنده از کجا آموخت
سلیم سر مکش از آستان پیر مغان
که هر که خاک درش یافت کیمیا آموخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تأمل دربارهٔ عشق و وفاداری می‌پردازد. او می‌گوید که محبت و وفا را از معشوق آموخته است و به تأثیر او بر روح و دلش اشاره می‌کند. شاعر به زیبایی‌های دنیای عاشقانه و غم و اندوه آن اشاره می‌کند و از گل‌هایی که در این باغ می‌خندند، شگفت‌زده است. همچنین، او بر اهمیت پایبندی به تربیت معنوی و رسیدن به مقام‌های بالاتر تأکید دارد و از دیگران می‌خواهد که از مکتب عشق و معرفت الهام بگیرند.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که اگر کسی وفاداری را یاد بگیرد، چه ارزشی دارد؟ زیرا محبتی که به ما ارائه می‌دهد، خود او از ما یاد گرفته است. به عبارت دیگر، عشق و وفاداری دو طرفه است و هر دو طرف در این رابطه چیزهایی از یکدیگر می‌آموزند.
هوش مصنوعی: در جستجوی عشق، نمی‌دانم کدام جلوه‌ی زیبای او بود که ما را به یادگاری از خود، مانند ردپایی از عشق، آشنا کرد.
هوش مصنوعی: از چشمانم اشک بی‌درد و غم برای تو سرازیر است، زیرا وقتی کسی را با عشق به تو می‌نگرم، دردی عمیق در دل من ایجاد می‌شود.
هوش مصنوعی: در این باغ جایی برای چیز دیگری جز گریه وجود ندارد، شگفت‌زده‌ام که چگونه گل این خنده را یاد گرفته است.
هوش مصنوعی: از درگاه پیر مغان فاصله نگیر، چون هر کسی که به خاک در او رسید، به دانش و حكمت بزرگی دست یافته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کدام سنگدلت شیوه جفا آموخت
که ناز و شوخیت از بهر جان ما آموخت
کتاب صبر همان روز، من فرو شستم
که خوبی تو ترا تخته جفا آموخت
فلک نگر که چه خط کرد بر جریده حسن
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.