|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به فردی دارد که در حال ایستاده و در حالی که به یک دیوانه ترحم می‌کند، کفشی را به او می‌دهد. سپس آن دیوانه کفش را زیر سر خود قرار می‌دهد و آرام می‌خوابد. در ادامه بیان می‌شود که آن فرد دیگر نمی‌خواهد خوابش با آن کفش مختل شود و نهایتاً نتیجه می‌گیرد که حتی به یک کفش هم که نماد تعلق خاطر است، ممکن است وابستگی ناگوار باشد.
هوش مصنوعی: روزی شنیدم که یک شخص با دلسوزی و رحمت، به فردی دیوانه کمک کرده و به او کفشی داده است.
هوش مصنوعی: آن فرد آشفته و پریشان بر کناره‌ی رود، کفش خود را زیر سرش گذاشت و استراحت کرد.
هوش مصنوعی: به دلیل این که در اینجا شرایط و موقعیتی وجود دارد که نمی‌گذارند به آرامش برسم، مثل این است که در آب افکنده شدم و نمی‌توانم در خواب راحتی داشته باشم.
هوش مصنوعی: هر دلی که جایی برای محبوبش دارد، حتی اگر به یک کفش هم تعلق داشته باشد، نسبت به آن تعلق، خوشایند و زیباست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.