دفتر جان بخش و داد بشر
عیب مدان باشد اگر مختصر
شهد شکر در کمی افزونتر است
سنگ همانا ز کمی گوهر است
باری از این بحر که شد اقتباس
نیستم از طعن کسی در هراس
چون رهی خواجهٔ نامی شدم
ریزه خور خوان نظامی شدم
با رخ زرد و دل آزرم ناک
عذر همی خواهم از آن روح پاک
هم ز اساتید نظامی روان
میطلبم عذر قصور بیان
گر به تمامی نتوانسته‌ام
گفته‌ام انقدر که دانسته‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان humble و تواضع شاعر در مقابل بزرگی و عمق آثار نظامی گنجوی می‌پردازد. شاعر تاکید دارد که نباید اثر او به دلیل مختصر بودنش عیب شمرده شود، زیرا در حقیقت، ارزش‌ها و معاني عمیق‌تر از ظاهر آن جا دارد. او از اینکه ممکن است از نظر بیان در قیاس با استادش کمبودهایی داشته باشد، عذرخواهی می‌کند و می‌گوید که آنچه گفته، تنها به اندازه دانسته‌هایش بوده است. به طور کلی، شاعر نشان می‌دهد که در تلاش است تا به شیوه‌ای شایسته در ادامه راه بزرگان ادب فارسی قدم بردارد.
هوش مصنوعی: کتاب زندگی و روح بشر، هرچند که خلاصه و مختصر باشد، نباید نقصی در آن به حساب آورد.
هوش مصنوعی: عسل شیرین‌تر از شکر است و سنگ به خودی خود هرگز به ارزش جواهر نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: من از این دریا که بهره‌ای می‌برم، به هیچ‌وجه نگران سخنان و انتقادات دیگران نیستم.
هوش مصنوعی: زمانی که به مقام و منزلت والای شخصیتی معروف و بزرگ رسیدم، به زودی به یکی از ارادتمندان و پیروان او تبدیل شدم.
هوش مصنوعی: با چهره‌ای زرد و دل شرمنده، از آن روح پاک عذرخواهی می‌کنم.
هوش مصنوعی: من از اساتید نظامی کمک می‌خواهم و از آنها به خاطر ناتوانی‌ام در بیان عذرخواهی می‌کنم.
هوش مصنوعی: اگر نتوانسته‌ام همه چیز را بیان کنم، حداقل به اندازه‌ای که می‌دانم، گفته‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.