داری اگر به سر سر سودای کربلا

دستی بزن به ذیل تولای کربلا

امروز درج مهره مهرش به دل بچین

خواهی اگر شفاعت فردای کربلا

آن می که درد سر ز قفا نیستش بجوی

جامی بیا بنوش ز صهبای کربلا

مگر ای جز به درد غمش گرچه دور ریخت

در ساغر اشک ناب ز مینای کربلا

تیمار و تاب و انده، آزار و داغ و درد

بینی بس آشکار ز سیمای کربلا

ز انبوه داغ و آتش حسرت گداختی

بودی سپهر هم خود اگر جای کربلا

روزی که خشت آن به میان گل آب بود

کرب و بلیه بود تقاضای کربلا

تجدید عهد غم کن و تجبیر رنج هجر

از وصل روح بخش دلاسای کربلا

بنگر ز خون و خاک کفن های سرخ و زرد

چشمی فراز کن به تماشای کربلا

بر وجه صدق اهل یقین را عیان نشد

آشوب رستخیز ز غوغای کربلا

دردا که دفن ناشده عریان به خاک ماند

انصار دین قیمت قتلای کربلا

شمسش به روز رزم چنان تافت بر زمین

کآتش نمونه بود ز گرمای کربلا

یا گفتی از اثیر به احراق آن طریق

نیران فکنده اند به صحرای کربلا

خونش به خاک بادیه آمیخت کز شرف

سودند سر ملائکه در پای کربلا