آنان که یکی هزار افسانه کنند
اثبات خود و فنای بیگانه کنند
تنبورهٔ عقل خویش با هر که رسند
چندان بنوازند که دیوانه کنند
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آنان که یکی هزار افسانه کنند
اثبات خود و فنای بیگانه کنند
تنبورهٔ عقل خویش با هر که رسند
چندان بنوازند که دیوانه کنند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به افرادی اشاره دارد که با داستان‌سرایی و افسانه‌پردازی، خود را اثبات می‌کنند و دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهند. آنها به گونه‌ای با عقل و هوش خود رفتار می‌کنند که دیگران را دیوانه می‌کنند، یعنی باعث می‌شوند که دیگران گرفتار وعده‌ها و سخنان ساختگی‌شان شوند.
هوش مصنوعی: افرادی که برای اثبات خود، هزار داستان و افسانه می‌سازند، در واقع وجود دیگران را نادیده می‌گیرند و به نوعی به نابودی دیگران می‌پردازند.
هوش مصنوعی: برای اینکه با دیگران ارتباط برقرار کنی، باید به نحوی صحبت کنی که آنها را جذب کنی و تأثیر بگذاری، به طوری که حتی ممکن است آنها را شگفت‌زده یا متأثر کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مستان چو هوای در میخانه کنند
پیمان شکنند و عزم بتخانه کنند
کاشانه بآب چشم ساغر گل کن
زان پیش که از گل تو کاشانه کنند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.