|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر شاعر به زیبایی و قدرت زلف معشوق اشاره می‌کند و از اینکه برای جلب توجه او باید تلاش کند سخن می‌گوید. او به این نکته می‌پردازد که زمان سقوط و مجازات بدی‌ها فرا رسیده و نیازی به فکر انتقام نیست. در پایان، به ناتوانی کارفرما اشاره می‌کند و از بی‌فایده بودن کارهای خام و ناتمام سخن می‌گوید. به طور کلی، شعر به موضوعاتی مانند عشق، انتقام و ناتوانی در کار اشاره دارد.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانیم زلف‌های تو را به خود تسلط دهیم؟ چه مقدار از خاک را به دام تو بیفکنیم؟
هوش مصنوعی: آسمان به عنوان نشانه‌ای از نتیجه‌گیری و کیفر در دست دارد، پس نیازی نیست ما در مورد انتقام فکر کنیم.
هوش مصنوعی: اگرچه کارفرما هنوز تجربه و پختگی لازم را ندارد، اما این چه نیازی دارد که ما کار خود را ناپخته و ناقص انجام دهیم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اگر زمین و فلک را پر از سلام کنیم
وگر سگان تو را فرش سیم خام کنیم
وگر همای تو را هر سحر که می آید
ز جان و دیده و دل حلقه‌های دام کنیم
وگر هزار دل پاک را به هر سر راه
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.