هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از ترس آسیب‌های چشمان بد صحبت می‌کند و می‌گوید هر کسی که از او جلوتر برود، به نوعی در معرض بلا و خطر قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، او خود را در موقعیتی می‌بیند که ممکن است آسیب‌پذیر باشد، و کسانی که پیشی بگیرند، به نوعی بار خطر را بر دوش خواهند داشت.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از ترس آسیب‌های چشمان بد صحبت می‌کند و می‌گوید هر کسی که از او جلوتر برود، به نوعی در معرض بلا و خطر قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، او خود را در موقعیتی می‌بیند که ممکن است آسیب‌پذیر باشد، و کسانی که پیشی بگیرند، به نوعی بار خطر را بر دوش خواهند داشت.
هوش مصنوعی: من در خطرات و چشمان حسودان هستم و هر کسی که از من جلوتر برود، به نوعی باعث مشکلات و بلایای من خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر شوند این خلق عالم سر بسر خصمان من
من روا دارم نگارا چون تو باشی آن من
گر شوند این خلق عالم سر بسر خصمان من
من روا دارم نگارا چون تو باشی آن من
وای من از دست دل کو نیست در فرمان من
عاقبت هم بر سر دل رفت خواهد جان من
با که گویم محنت هجران بی‌پایان او
از که جویم چاره این درد بی‌درمان من
هر زمان گوید مرا از چیست این افغان تو
[...]
کاشکی از غیر تو آگه نبودی جان من
خود ندانستی به جز تو جان معنی دان من
تا نه ردی کردمی و نی تردد نی قبول
بودمی بی‌دام و بی‌خاشاک در عمان من
غیر رویت هر چه بینم نور چشمم کم شود
[...]
الغیاث ای دوستان از درد بی درمان من
خود نمی بخشاید آخر هیچ دل بر جان من
هم عفا الله غم که گر صد مصلحت دارد دمی
نیست غایب هرگز از بیغوله احزان من
عاقلان بر من ملامت می کنند آری ولیک
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.