دیده های پاک را با حسن، کشتی آشناست
شبنم روشن گهر در گلستان فرمانرواست
اهل دل را کعبه و بتخانه می دارد عزیز
خال موزون هر کجا بر چهره افتد خوشنماست
می کند بی دست و پایی دشمنان را مهربان
موج دریا بر خس و خاشاک، بازوی شناست
سرفرازان جهان را خاکساری زینت است
گوهر شهوار را گرد یتیمی کیمیاست
رهرو عشق از بلای آسمانی فارغ است
آب روشن را چه پروا از غبار آسیاست؟
بر دم شمشیرم از باریک بینی های عقل
ای خوش آن رهرو که در راه طلب بی رهنماست
لوح های ساده را خواب پریشان است نقش
بر تن آزاده نقش بوریا دام بلاست
چشم بینا در جهان عقل باشد دستگیر
در بیابان توکل، چشم پوشیدن عصاست
مایه داران مروت، ماندگان را شهپرند
ورنه بوی پیرهن فارغ ز امداد صباست
می رساند بوی گل خود را به دنبال بهار
گرچه از رنگ شلاین، پای سیرش در حناست
بیش شد ذوق گرستن دیده را زان خاک پای
چشم را روشن نماید گریه ای کز توتیاست
می شود راجع به اصل خویش صائب فرع ها
بازگشت بوی مشک آخر به آهوی ختاست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی ویژگی‌های عشق و معنویت می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری زیبا و نمادین، به اهمیت زیبایی در عالم هستی اشاره کرده و بر لزوم نیکی و محبت تاکید می‌کند. او از افرادی که در مسیر عشق و طلب حرکت می‌کنند، یاد می‌کند و می‌گوید که آنها از هر گونه مانع و بدبینی آزادند. همچنین به ارزش توکل و اعتماد به خدا در دشواری‌ها اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر تأکید دارد که عشق خالص و زیبایی‌های درونی انسان را به کمال می‌رساند و راز و رمز حقیقت را در خود نهان دارد.
هوش مصنوعی: چشم‌های پاک و معصوم با زیبایی آشنا هستند و شبنم روشن و درخشان مانند گوهری در باغ سلطنت می‌کند.
هوش مصنوعی: خالصان و کسانی که دلشان به عشق وابسته است، برایشان مکان‌های مقدس و غیرمقدس فرقی نمی‌کند. زیبایی خاصی که در چهره فرد خاصی وجود دارد، در هر جایی که نمایان شود، دلنشین و جذاب است.
هوش مصنوعی: موج دریا با آرامش و مهربانی، دشمنان را که دست و پا ندارند، به سمت خود می‌آورد؛ مانند این که این موج دست و بازوی شنا را دارد.
هوش مصنوعی: افراد بزرگ و سرفراز جهان با فروتنی و خاکساری خود را زینت می‌زنند و نشان می‌دهد که حتی گوهری گرانبها مانند شهوار، وقتی گردی از یتیمی بگیرد، کم ارزش‌تر می‌شود.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی از مشکلات و بلاهای آسمانی و سختی‌ها رهایی دارد. آب زلال و پاک را چه نیازی به نگرانی از غبار و آلودگی دنیای مادی است؟
هوش مصنوعی: من با دقت و آگاهی خود در مسیری دشوار و خطرناک قرار دارم. اما خوشا به حال آن کسی که در مسیر جستجوی خود به دنبال راهنمایی نیست و با اعتماد به نفس پیش می‌رود.
هوش مصنوعی: لوح‌های بی‌زینت و ساده در چنگال خواب آشفته‌ای هستند و بر تن انسان‌های آزاد، نقش‌هایی به‌وجود آمده که هر یک گویای سرنوشتی پر از درد و مشکلات است.
هوش مصنوعی: چشم آگاه در این دنیا عقل و درک انسان را به دست می‌آورد و در مسیر زندگی به توکل و اعتماد به خدا کمک می‌کند، اما نادیده گرفتن حقیقت‌ها و واقعیت‌ها موجب گمراهی و نقص در عقل می‌شود.
هوش مصنوعی: در این بیت، بیان می‌شود که افراد ثروتمند و با وقار، کسانی را که در موقعیت سختی هستند، به حال خود رها نمی‌کنند و به آنها کمک می‌کنند. اما در عوض، اگر به فردی که به نظر می‌رسد در سختی است فقط به شکل ظاهری و بدون توجه واقعی کمک شود، معنای واقعی این کمک را از دست می‌دهد و مانند بوی پیراهنی است که از نفحات و نسیم زندگی بی‌بهره است.
هوش مصنوعی: بوی گل به دنبال فصل بهار می‌آید، حتی اگر رنگش کمی تغییر کرده باشد، اما پایش هنوز در حناست.
هوش مصنوعی: چشمانم با دیدن آن خاک پای محبوب خیره و سرشار از شوق شده است، به طوری که اشکی از شوق و محبت بر چهره‌ام جاری می‌شود که به اندازه توت شیرین است.
هوش مصنوعی: انسان می‌تواند به اصل و ذات خود بازگردد، مانند اینکه در نهایت، بوی خوش مشک به آهوهای سرزمین ختا می‌رسد. این اشاره به این دارد که در نهایت تمامی فرع‌ها و چیزهای دیگر به ریشه و اصل خود بازمی‌گردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
یافت از یزدان ملک سلطان به شادی هرچه خواست
روز شادی روز ما سلطان دین سلطان ماست
بند شاهی کرد محکم راه دولت کرد پاک
چشم عالم کرد روشن کار گیتی کرد راست
وقت وقت رامش است و روز روز عشرت است
[...]
آن شنیدستی که روزی زیرکی با ابلهی
گفت کین والی شهر ما گدایی بی‌حیاست
گفت چون باشد گدا آن کز کلاهش تکمه‌ای
صد چو ما را روزها بل سال‌ها برگ و نواست
گفتش ای مسکین غلط اینک از اینجا کرده‌ای
[...]
شاه را تاج ثنا دادم نخواهم بازخواست
شه مرا نانی که داد ار باز می‌خواهد رواست
شاه تاج یک دو کشور داشت لیک از لفظ من
تاجدار هفت کشور شد به تاجی کز ثناست
شه مرا نان داد و من جان دادمش یعنی سخن
[...]
یارب این مائیم و این صدر رفیع مصطفاست
یارب این مائیم و این فرق عزیز مجتباست
یارب این مائیم و این روی زمین یثرب است
کاسمان را هفت پشت از رشک یک رویش دوتاست
خوابگاه مصطفی و کعبه مان از پیش و پس
[...]
خوش ولایت ها که در تحتِ امورِ اولیاست
مصرِ استغنا و رومِ فقر و بغدادِ رضاست
بخشِ ایران قسمِ عشق و قسم توران بخش عقل
در میان آمویِ حکمت هم روان و هم رواست
هم خراسانِ سلامت هم عراق عافیت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.