باده تلخی که از بویش دل منصور ریخت
عشق آتشدست در مغز من پرشور ریخت
از لب خاموش من مهر خموشی برنداشت
باده تلخی که نقش از کاسه منصور ریخت
مشت خاک ما چه باشد پیش شوخی های حسن؟
این همان برق است کز یک نوشخندش طور ریخت
گفتگوی عشق با اهل خرد حیف است حیف
این جواهر سرمه را نتوان به چشم کور ریخت
هر سخن گوشی و هر می ساغری دارد جدا
شربت سیمرغ نتوان در گلوی مور ریخت
از دل خم جلوه گر شد در لباس آفتاب
هر فروزان اختری کز طارم انگور ریخت
من که سنگ خاره عاجز بود در دستم چو موم
دیدن آن سنگدل از پنجه من زور ریخت
خرمنی در دامن صحرای محشر سبز کرد
هر که مشت دانه ای در رهگذار مور ریخت
غنچه هشیارست و بلبل مست، گویا از حجاب
جام خود را در گریبان غنچه مستور ریخت
برنیارد هیچ کس صائب سر از نیرنگ حسن
خون نزدیکان ز شوق یک نگاه دور ریخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف تجربیات عمیق و احساسی در عشق و زیبایی می‌پردازد. شاعر به باده تلخی اشاره می‌کند که روح او را تحت تأثیر قرار می‌دهد و عشق را همچون آتشی در درونش برافروخته می‌سازد. او به تضاد بین سخنان عاشقانه و درک عقلانی اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق و زیبایی فراتر از فهم و عقل هستند. همچنین نمادهایی مانند گل و بلبل، و سنگ و موم برای نشان دادن ضعف و قدرت، و تأثیرات عشق به کار می‌روند. در نهایت، شاعر به اثرات عمیق عشق و زیبایی بر روی انسان‌ها اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند از جذابیت و نیرنگ عشق فرار کند.
هوش مصنوعی: نوشیدنی تلخی که بوی آن دل منصور را تسخیر کرد، عشق آتشین در جان من به شدت و با هیجان فرو ریخت.
هوش مصنوعی: شراب تلخی که در کاسه منصور ریخته شده، باعث نشده که من از سکوت خود بیرون بیایم و دروغی را بگویم.
هوش مصنوعی: مشت خاک ما چه قدر ارزش دارد در برابر زیبایی‌های حسن؟ این همان نوری است که از یک لبخند او ساطع می‌شود.
هوش مصنوعی: عشق با کسانی که از درک عمیق بی‌بهره‌اند، گفتگو نمی‌کند، زیرا این جواهر گران‌بها را نمی‌توان به چشمان نابینا بخشید.
هوش مصنوعی: هر کلامی به شنیدنش مناسب است و هر نوشیدنی نیز ظرف خاص خودش را دارد. اما نمی‌توان شربت ویژه‌ای را که مختص سیمرغ است، در گلوی مورچه‌ای ریخت.
هوش مصنوعی: در دل خم، نوری ظاهر شد که مانند لباس آفتاب درخشید و هر ستاره‌ای که از خوشه‌ی انگور افتاد، روشن و درخشان بود.
هوش مصنوعی: من که همانند سنگ سخت و ناتوان بودم، وقتی دیدم که او با من مانند موم رفتار می‌کند، از ضعف من در برابر او احساس ناچیزی کردم.
هوش مصنوعی: هر کس که به دیگران کمک کند و با کارهای کوچک خود، نیکی و مهربانی را گسترش دهد، در نهایت تأثیر بزرگی خواهد داشت و مانند سبز شدن یک خرمن در دشت خواهد بود.
هوش مصنوعی: غنچه بیدار و بلبل سرمست است، به نظر می‌رسد که بلبل از جام خود، شرابی را در دل غنچه ریخته است.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از نیرنگ زیبایی که در خون و زندگی نزدیکانش بوده، نمی‌تواند سر برکشد؛ همه به شوق یک نگاه و زیبایی آن، همه چیز را به خطر می‌اندازند و از دست می‌دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.