نه حبابم که شود زود ز جان سیر در آب
جوهرم، ریشه من هست ز شمشیر در آب
تیغ بیداد تو هم سیر ز خون می گردد
می شود ماهی لب تشنه اگر سیر در آب
در مذاق من سودازده، از سوختگی
سخن سرد کند کار طباشیر در آب
شربت وصل علاج دل بی تاب نکرد
ماهیان را نکشد موج به زنجیر در آب
پا ز سر کن که به دامن گهر آرد بیرون
رفت هر کس که چو غواص سرازیر در آب
داروی بیهشی باده کشان پر گویی است
نشود ماهی خاموش نفس گیر در آب
در می ناب اگر غوطه زند زاهد خشک
نشود تازه و تر چون گل تصویر در آب
وصل دریا نشود باعث آرامش موج
نرود پیچ و خم از جوهر شمشیر در آب
بی زبانی سپر تیر حوادث نشود
ماهی از خار بود ترکش پر تیر در آب
نشود تشنگی حرص کم از آب گهر
این نهنگی است که هرگز نشود سیر در آب
چون شد از مهلت ایام روان تیره مرا؟
نیست استادن اگر باعث تغییر در آب
رشته سبحه ز تردامنیم شد زنار
مو شود مار، توقف چو کند دیر در آب
دست خود را چو صدف کاسه دریوزه نکرد
خشک شد پنجه مرجان به چه تقصیر در آب
چه خیال است در آن زلف دل آسوده شود؟
تا بود شانه آن زلف گرهگیر در آب
نظر بی جگران است ز دریا به کنار
خار و خس را نتوان بست به زنجیر در آب
نتوان راست نفس با دل پر خون کردن
که گران سیر بود بال و پر تیر در آب
غوطه در می زدن از باده مرا سیر نکرد
ماهی از آب محال است شود سیر در آب
آه را نیست اثر در دل آن سرو روان
می کند پیچ و خم موج چه تأثیر در آب
گر شود واصل بحر اشک غبارآلودم
ریشه موج شود زود زمین گیر در آب
بارها دیده ام از موج، سرانجام حباب
چه دل خویش کنم جمع به تدبیر در آب؟
از غم پای به گل رفته سرو آزادست
کشتی هر که نگشته است زمین گیر در آب
حیف و صد حیف که از کوتهی باد مراد
شد چو کف، کشتی اندیشه ما پیر در آب
بودم از دور به نظاره خشکی قانع
گریه شمع مرا راند به تزویر در آب
عمر را باز ندارد ز روانی افسوس
می کند پیچ و خم موج چه تأثیر در آب
می زند آب بر آتش، نفس گرم مرا
می کند ناصح بی درد طباشیر در آب
لنگر جسم، روان را ز سفر مانع نیست
نقش قایم نکند پای به تدبیر در آب
چند در بحر پرآشوب جهان همچو حباب
نقد انفاس کنی صرف به تعمیر در آب؟
حجت ناطق واصل شدگان خاموشی است
نتوان کرد نفس راست به تدبیر در آب
بر سبک مغز، خموشی است گران در مستی
که نفس را نتوان داشت به زنجیر در آب
نفس بیهده بر خاطر روشن بارست
می کند باد به جز موج چه تصویر در آب؟
سیری از خون نبود سخت دلان را صائب
نرود تشنه لبی از دم شمشیر در آب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تبیین احساسات و اندیشه‌های شاعر درباره زندگی و وجود پرداخته و به نمادهای آب، خون، ماهی و شمشیر اشاره می‌کند. شاعر از حبابی می‌گوید که زود از بین می‌رود و تأکید دارد که عمق وجود او به "جوهر" و ریشه‌ای که از خون می‌گیرد وابسته است. اشاره به تشنگی و عطش، نماد نیاز انسان به وصال و آرامش است. شاعر همچنین به عدم توانایی در توقف زمان و تغییرات آن اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه زندگی پر از پیچیدگی‌ها و چالش‌هاست.
شعر با تصاویری از جریانات آب و امواج، تمرکز بر عدم قطعیت زندگی و تنش‌های آن را انتقال می‌دهد. به طور کلی، شاعر با بیان درد و غم‌های جدایی و ناکامی، به جستجوی حقیقت و شوق وصال می‌پردازد و تأکید می‌کند که راحتی و سکون در زندگی ممکن نیست. تمام این تصورات تحت تأثیر طبیعت و سمبل‌هایی از آن، همچون آب و موج، به تصویر کشیده شده‌اند و بر تضاد میان آرامش و تنش تأکید دارند.
هوش مصنوعی: من همچون حباب نیستم که به سرعت از زندگی سیر شده و در آب ناپدید شوم؛ من بنیاد و ریشه‌ام به قدرت شمشیر گره خورده است، حتی در عمق آب.
هوش مصنوعی: تیغ ظلم و ستم تو به قدری تاثیرگذار است که حتی ماهی لبی تشنه هم بعد از اینکه در آب سیراب شود، به آرامش می‌رسد.
هوش مصنوعی: در دست من، کسی که دچار حسرت و دل‌مشغولی است، از درد و رنج خود سخن می‌گوید، همانطور که شیره درخت وقتی در آب می‌افتد، از حرارتش کم می‌شود و سرد می‌شود.
هوش مصنوعی: محبت و پیوند با معشوق، دلی که در تلاطم و بی قراری است را آرامش می‌بخشد و مانند آن است که ماهیان را در آب، موج نمی‌تواند به زنجیر بکشد.
هوش مصنوعی: از خودت فاصله بگیر و به زمین نگاه کن، چون هر کسی که مانند یک غواص به عمق آب برود، به گنجینه‌ای از جواهرات دست پیدا خواهد کرد.
هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این اشاره دارد که افرادی که به باده و نوشیدن الکلی گرایش دارند، به نوعی در حال بیان افکار و احساسات خود هستند. در این میان، ماهی که در آب زندگی می‌کند، به خاطر گلوگاه‌هایش نمی‌تواند بی‌صدا بماند و همیشه در حال تنفس است. در واقع، این تصویر به نوعی از زندگی و ارتباط انسان‌ها با دنیای اطرافشان پرداخته و به اجبار بیان احساسات و نگرانی‌ها اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: زاهدی که به می ناب دست می‌زند، هرگز خشک و بی‌روح نخواهد شد. او مانند گلی است که در آب تصویرش منعکس شده و همیشه تازگی و طراوتش باقی خواهد ماند.
هوش مصنوعی: نمی‌توان وصل دریا را دلیل آرامش دانست، و همچنین موج نمی‌تواند از جوهر شمشیر در آب بی‌نقص و بدون حرکت بماند.
هوش مصنوعی: اگر انسان دنبال گریز از مشکلات باشد و نتواند با چالش‌ها رو به رو شود، مانند ماهی‌ای است که از خارهایی در درون خود رنج می‌برد و نمی‌تواند به راحتی در آب زندگی کند. باید یاد بگیریم که به جای فرار از مشکلات، با آنها روبرو شویم.
هوش مصنوعی: تشنگی این نهنگ به خاطر آب گرانبهایی است که در اختیار دارد، هرگز کاهش نمی‌یابد و او هیچ‌گاه نمی‌تواند از آب سیراب شود.
هوش مصنوعی: چرا من از گذر زمان افسرده و غمگین شدم؟ اگر آب در جایی بماند، تغییر نمی‌کند.
هوش مصنوعی: رشته‌های تسبیح از دامن لطیف من به‌وجود آمده است، و اگر موهایم به دور هم پیچیده شود، مانند ماری خواهد شد که وقتی در آب می‌ایستد، به کندی حرکت می‌کند.
هوش مصنوعی: دست خود را مانند صدف به سوی دریا دراز نکرده‌ام، پس چرا انگشتانم مانند مرجان خشک شده‌اند؟ تقصیر چه کسی است این‌گونه که من در آب نمی‌توانم به عمق بروم؟
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به تجسم خیالی و علاقه به زیبایی اشاره دارد. شاعر به این فکر می‌کند که آیا امکان دارد در زلف‌های پیچ‌خورده و زیبای معشوق، دل آرام شود؟ اما با این حال، این زلف‌ها همواره در حال تغییر و تحرک هستند، مانند شانه‌ای که در آب است و نمی‌تواند به صورت ثابت باقی بماند. در واقع، شاعر به نوعی از ناپایداری و غیرممکنی آرامش در این زیبایی سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: نگاه بی‌زبانان و کسانی که دل‌سوخته‌اند، از دریا تا ساحل به چپرهای درختان و علف‌های هرز نمی‌توان زنجیری بست. در واقع، آزادی و رهایی آنها را نمی‌توان محدود کرد.
هوش مصنوعی: نمی‌شود به راحتی با وجود دل پر از غم و درد، از زندگی لذت برد و به سوی هدفی بلند پرواز کرد، زیرا بار سنگین غصه انسان را مانند تیر در آب سنگین می‌کند و نمی‌گذارد او اوج بگیرد.
هوش مصنوعی: غوطه‌ور شدن در شراب برای من کافی نبود، مانند این است که ماهی از آب سیر شود، زیرا چنین چیزی غیرممکن است.
هوش مصنوعی: گریه و ناله بر دل آن سرو زیبا تأثیری ندارد، مثل اینکه پیچ و خم موج‌ها در آب تغییر چندانی به وجود نمی‌آورد.
هوش مصنوعی: اگر به دریا وصل شوم و اشک‌هایم غبارآلود باشد، ریشه‌ام مانند موجی خواهد شد که به سرعت در آب فرو می‌رود.
هوش مصنوعی: من بارها شاهد بوده‌ام که حباب‌ها در نهایت به خاطر موج‌ها ناپدید می‌شوند، حالا چه تدبیری بیندیشم تا دل خود را در این آب آرام کنم؟
هوش مصنوعی: از sadness گل‌ها چشم گرفته است و سرو همیشه سرحال و آزاد است. هر کسی که در آب غرق نشده، کشتی خود را در خشکی می‌چرخاند.
هوش مصنوعی: متأسفانه، به خاطر ضعف و ناپایداری شرایط، امید و آرزوهای ما مانند کف روی آب از بین رفت. کشتی اندیشه ما به سختی به پیش می‌رود و احساس افسوس و ناکامی می‌کنیم.
هوش مصنوعی: من از دور نظاره‌گر خشکی بودم و به خاطر اشک‌های شمعی که خاموش می‌شد، به تزویر و نیرنگ از آب دور شدم.
هوش مصنوعی: زندگی هیچ‌گاه به آرامش و سکون نخواهد ماند و احساس یا افسوس از تغییرات و پیچیدگی‌ها مانند امواج در آب، تأثیری در جمع‌آوری و حرکت این عمر نمی‌گذارد.
هوش مصنوعی: آب بر آتش می‌ریزد و نفس گرم من را به انسانی مشفق و بی‌درد تبدیل می‌کند که مثل پزشک در این وضعیت تنها به بهبود اوضاع می‌اندیشد.
هوش مصنوعی: وزن و ثقل بدن نمی‌تواند مانع از سفر روح و روان شود، زیرا که عقل و تدبیر ما مانند قایقی است که در آب به حرکت در می‌آید و نمی‌گذارد پاهای ما در جایی ثابت بماند.
هوش مصنوعی: این متن به این معناست که در دنیای پرهیاهو و متلاطم، آیا تنها به فکر حفظ و تعمیر نفس خود در شرایطی ناپایدار هستی، مانند حبابی که در آب شناور است؟
هوش مصنوعی: در اینجا به مفهوم کسانی اشاره شده که به حقیقت و علم رسا دست یافته‌اند، اما در عین حال از گفتن آن خودداری می‌کنند. نمی‌توان به تنهایی و با تدبیر شخصی در عمق مسائل پیچیده‌ای مانند آب، به نتیجه‌ای درست رسید. بدین ترتیب، به تأکید بر این نکته می‌پردازد که برخی از واقعیات را نمی‌توان تنها با اندیشه و تدبیر فردی درک کرد.
هوش مصنوعی: در حالتی که انسان دچار نشئگی و احوالات گیج‌کننده است، سکوت و خاموشی می‌تواند بسیار سنگین و دشوار باشد. در چنین وضعیتی، نمی‌توان نفس را به گونه‌ای کنترل کرد که تحت فشار و محدودیت باشد، مانند زنجیری که در آب وجود دارد.
هوش مصنوعی: نفس بیهوده بر ذهن روشن تاثیر می‌گذارد، همانطور که باد فقط امواج را بر روی آب ایجاد می‌کند و هیچ تصویری دیگری جز این نمی‌سازد.
هوش مصنوعی: دل‌های سخت و بی‌رحم، هرگز آرامش پیدا نمی‌کنند و تشنگی آنها به راحتی برطرف نمی‌شود، حتی اگر از آب خون خودشان سیراب شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.