پیوسته خورد دل خون از بی‌غمی جان‌ها
از خنده سوفارست دلگیری پیکان‌ها
زنهار به چشم کم در سوختگان منگر
کز آبله پایان است سیراب، بیابان‌ها
چون سرو به آزادی هرکس که علم گردد
در فصل خزان باشد پیرایه بستان‌ها
پروانه بیدل را آسوده کجا ماند؟
شمعی که به گرد خود گردانده شبستان‌ها
سودای من از مجنون آزادتر افتاده است
دیوانه من نگذاشت طفلی به دبستان‌ها
زان روز که سرو او در باغ خرامان شد
خمیازه آغوش است گلشن ز خیابان‌ها
بی‌تابی دل افزود از دست نگارینش
دریا نشود ساکن از پنجه مرجانها
در گوشه ویرانه است گنج گهری گر هست
در بی‌سروسامانی است پنهان سروسامان‌ها
خوش باش به بی‌برگی کز بهر جگرخواران
از چشم، فلک کرده است آماده نمکدان‌ها
چون پیرهن یوسف در بادیه‌پیمایی است
از شوخی بوی گل دیوار گلستان‌ها
این آن غزل سعدی است صائب که همی‌فرمود
می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات عمیق و پیچیدگی‌های عشق و وفاداری می‌پردازد. شاعر از غم و اندوه ناشی از جدایی و بی‌توجهی دل می‌گوید و به تأثیر آن بر زندگی و روح انسان‌ها اشاره می‌کند. او زیبایی و آزادی را در وجود انسان جستجو می‌کند و از درد و رنج‌های عشق می‌نالد.
شاعر همچنین به تضاد میان آزادی و قید و بندها اشاره می‌کند و می‌گوید که در این آسیب‌دیدگی، گنجی نهفته است که تنها در ویرانی‌ها و بی‌سامانی‌ها قابل مشاهده است. در انتها، فراموشی و گذر زمان را نیز مطرح کرده و به غزل سعدی اشاره می‌کند که بیانگر معنای عمیق شعر است. این شعر در نهایت به زیبایی‌های نهان و دردهای عمیق عشق می‌پردازد.
هوش مصنوعی: دل همواره از غم می‌خورد و جان‌ها در حالتی از شادمانی به سر می‌برند، در حالی که دل به خاطر زخم‌ها و ناامیدی‌ها ناراحت و غمگین است.
هوش مصنوعی: توجه کن که به چشمان کم‌نور سوختگان ننگر، زیرا از آبله پایان، بیابان‌ها سیراب نمی‌شوند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در موقعیت مناسب و با دانش و آگاهی خود را به نمایش بگذارد، حتی در شرایط سخت، همچون درخت سرو آزاد و سرسبز باقی می‌ماند و زینت بخش محیط اطرافش خواهد بود.
هوش مصنوعی: پروانه‌ای که بی‌قرار و آشفته است، چگونه می‌تواند آرامش داشته باشد؟ در حالی که شمعی که به دور خودش نور می‌افشاند، همه جا را روشن کرده و فضای شب را پر کرده است.
هوش مصنوعی: عشق و دیوانگی من از مجنون هم فراتر رفته است و هیچ چیز نتوانسته اجازه دهد که من به مدرسه بروم و به مسائل عادی زندگی بپردازم.
هوش مصنوعی: از روزی که آن درخت سرو در باغ به آرامی به حرکت درآمد، گلشن به مانند آغوشی گشوده شده است که خیابان‌ها را در بر می‌گیرد.
هوش مصنوعی: دل به شدت از دوری معشوق بی‌تاب شده و نمی‌تواند آرام بگیرد، همان‌طور که دریا به خاطر وجود مرجانها و زیبایی‌هایش هیچ‌گاه ساکن و بی‌حرکت نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از خرابه‌ها، گنجی با ارزش وجود دارد که در میان بی‌نظمی و آشفتگی پنهان شده است.
هوش مصنوعی: خوشحال باش به خاطر اینکه در این زمان که حال و حوای زندگی به نوعی بی‌برگی و خالی بودن است، آسمان برای کسانی که از غم و اندوه دیگران تغذیه می‌کنند، خود را آماده کرده و نمکدان‌ها را پر کرده است.
هوش مصنوعی: در مسیر زندگی مانند پیراهن یوسف، در دشت‌ها و بیابان‌ها، بوی گل‌های دیوارهای باغ‌ها را می‌توان حس کرد. این به معنای این است که در سفر و جستجو، زیبایی و خوشبویی طبیعت همیشه در اطراف ما وجود دارد.
هوش مصنوعی: این شعر از سعدی است که می‌گوید: من چیزهایی را می‌گویم که بعد از من نیز در طول زمان گفته خواهند شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش
می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها
همین شعر » بیت ۱۱
این آن غزل سعدی است صائب که همی‌فرمود
می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها
ای در دل مشتاقان از عشق تو بستان‌ها
وز حجت بی‌چونی در صنع تو برهان‌ها
در ذات لطیف تو حیران شده فکرت‌ها
بر علم قدیم تو پیدا شده پنهان‌ها
در بحر کمال تو ناقص شده کامل‌ها
[...]
مشتاق تو در کویت از شوق تو سرگردان
از خلق جدا گشته خرسند بخلقانها
از سوز جگر چشمی چون حلقه گوهرها
وز آتش دل آهی چون رشته مرجانها.
وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها
بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها
گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل
با یاد تو افتادم از یاد برفت آنها
ای مهر تو در دل‌ها وی مهر تو بر لب‌ها
[...]
ای کرده به عشق تو دل پرورش جان‌ها
گردون چو رخت ماهی نادیده به دوران‌ها
آن را که چو تو سروی در خانه بود دایم
از بی‌خبری باشد رفتن سوی بستان‌ها
آن را که گل رویش زردی ز غمت گیرد
[...]
از پیرهنت بویی آمد به گلستان‌ها
کردند پر از نکهت گل‌ها همه دامان‌ها
با رشته همه چاکی شد دوخته وین طرفه
کز رشته زلف تست این چاک گریبان‌ها
تا خوان جمالت را آراست به سبزی خط
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.