گلگونه چه حاجت بود آن روی نکو را؟
با پیرهن گل نبود کار، رفو را
در کوتهی دست نهفته است درازی
زنهار به یک دست مگیرید سبو را
در مردم بی مغز سرایت نکند حرف
رنگین نکند باده گلرنگ کدو را
فیض دم خط چون دم صبح است سبکسیر
از دست مده فصل بهاران لب جو را
در دامن گل همچو سپندست بر آتش
دیده است مگر شبنم گل آن بر رو را؟
بر خاطر دریاست گران، باد مخالف
در مجلس می راه مده عربده جو را
از حرف، لب هرزه درایان نتوان بست
خاموش کند گوش گران بیهده گو را
صائب چه خیال است شود خرده زر جمع؟
تا غنچه صفت تنگ نگیرند گلو را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و ارزش‌های ظاهری است و به برخی از نکات اخلاقی و اجتماعی اشاره می‌کند. شاعر از زیبایی ظاهری و لزوم حفظ آن در کنار ارزش‌های درونی صحبت می‌کند. او به اندیشه‌ها و گفتگوهای بی‌محتوای مردم انتقاد می‌کند و می‌گوید که زیبایی‌های ظاهری، مانند گل، فقط یک جنبه از حقیقت هستند و نباید در زندگی به آنها وابسته شویم. همچنین، اشاره به شایستگی‌ها و توانایی‌های خود در برابر چالش‌ها و موانع زندگی دارد. در کل، شعر تلاشی است برای درک عمیق‌تر زیبایی و مفهوم زندگی و هشدار درباره سطحی‌نگری.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت چهره یک شخص اشاره دارد. سوال می‌شود که برای این چهره دلربا چه نیازی به لباس زیبا و گران‌قیمت است؟ زیرا اگر آن چهره زیبا نباشد، حتی بهترین لباس‌ها هم نمی‌توانند آن را جذاب کنند. به عبارت دیگر، زیبایی واقعی در چهره و سیمای فرد نهفته است و لباس تنها به عنوان یک پوشش عمل می‌کند.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این موضوع است که نباید به چیزی که در دست داریم، بی‌ملاحظه اعتماد کنیم و نباید همه‌ی بار را به یک دست واگذار کنیم. یعنی برای دستیابی به موفقیت، باید با دقت و احتیاط عمل کنیم و فقط به یک منبع یا تلاش تکیه نکنیم.
هوش مصنوعی: اگر در میان مردم نادان سخن زیبا و دلنشین گفته شود، تأثیری نخواهد داشت و مانند شراب خوش‌رنگ بر کدو تأثیرگذار نخواهد بود.
هوش مصنوعی: موهبتی که از خط وعشق دریافت می‌شود، مانند صبحی روشن و دلنشین است. بنابراین این لحظه‌ی زیبا را از دست نده و بهار را در کنار جویبار تجربه کن.
هوش مصنوعی: در کنار گل، شعله‌ور است و مانند آتش به چشم می‌آید. شاید آنچه بر چهره‌اش دیده می‌شود، شبنم گل باشد.
هوش مصنوعی: در ذهن دریایی و سنگین وجود دارد، پس به این محفل هوای مخالف را راه نده و اجازه نده تا کسی که خواهان زننده است، در آنجا بیفتد.
هوش مصنوعی: هیچگاه نمیتوان زبان افرادی را که بی‌پروا صحبت می‌کنند، بسته و خاموش کرد؛ چرا که گوش کسانی که به بیهوده‌گویی گوش می‌دهند، به راحتی نمیتوان خاموش کرد.
هوش مصنوعی: صائب، آیا این تصور درست است که بتوان با اندک سرمایه‌ای به جمع کردن طلا و جواهر پرداخت؟ تا زمانی که گل‌ها نشکفته‌اند، نمی‌توانند گلو را تنگ کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.